Ἡ ἡµέρα τῆς Λαµπρῆς

Καθαρότατον ἥλιο ἐπρομηνοῦσε

τῆς αὐγῆς τὸ δροσάτο ὕστερο ἀστέρι,

σύγνεφο, καταχνιά, δὲν ἀπερνοῦσε

τ’ οὐρανοῦ σὲ κανένα ἀπὸ τὰ μέρη

καὶ ἀπὸ κεῖ κινημένο ἀργοφυσοῦσε

τόσο γλυκὸ στὸ πρόσωπο τ’ ἀέρι,

ποὺ λὲς καὶ λέει μὲς στῆς καρδιᾶς τὰ φύλλα:

Γλυκιὰ ἡ ζωὴ καὶ ὁ θάνατος μαυρίλα.

 

Χριστὸς ἀνέστη! Νέοι, γέροι καὶ κόρες,

ὅλοι, μικροὶ – μεγάλοι, ἑτοιμαστῆτε

μέσα στὲς ἐκκλησίες τὲς δαφνοφόρες

μὲ τὸ φῶς τῆς χαρᾶς συμαζωχτῆτε

ἀνοίξετε ἀγκαλιὲς εἰρηνοφόρες

ὀμπροστὰ στοὺς Ἁγίους καὶ φιληθῆτε!

Φιληθῆτε γλυκά, χείλη μὲ χείλη,

πέστε Χριστὸς ἀνέστη, ἐχθροὶ καὶ φίλοι!

Διονύσιος Σολωμὸς