Οἱ σκέψεις

Οἱ σκέψεις εἶναι σὰν τὰ πουλιά, πᾶνε καὶ ἔρχονται. 

Ὅταν ὅμως τὶς ταΐζεις τρῶνε καὶ αὐξάνονται.

Τὸ ἀνικανοποίητο ποὺ νοιώθουμε στὴν ζωή μας

Γογγύζω σημαίνει διαμαρτύρομαι, ἀρνοῦμαι, παραπονοῦμαι, εἶμαι στενοχωρημένος, δὲν ἱκανοποιοῦμαι. Αὐτὸν τὸν γογγυσμὸ τὸν ἐκφράζω στὸ περιβάλλον μου, στὰ γραπτά μου, στὴν προσευχή μου.

Ζητῶ, λόγου χάριν, κάτι ἀπὸ τὸν ἄλλον ἢ προσδοκῶ ἢ ἀπαιτῶ κάτι. Δὲν μοῦ τὸ δίνει ὅμως, γιατί καὶ αὐτὸς εἶναι ἀπορροφημένος ἀπὸ τὸν δικό του ἀγώνα καὶ πόθο, ἀπὸ τὴν δική του σκέψη, ἁμαρτία, χαρά, ἀπὸ τὴν δική του ἀκολασία, ἁγιότητα ἢ ἀρετή. Τότε πέφτω σὲ ἕναν γογγυσμό, διότι περιθωριοποιοῦμαι στὴν σκέψη του. Προσεύχεται αὐτός, νομίζω ὅτι μὲ ἀφήνει μοναχό μου. Ἐνδιαφέρεται γιὰ μένα, νομίζω ὅτι δὲν τὸ ἔκανε ἀπὸ ἀγάπη ἢ ὅτι τὸ ἔκανε ἐλλιπές. 

Ὁ γογγυσμὸς εἶναι τὸ ἀνικανοποίητο ποὺ νοιώθουμε στὴν ζωή μας καὶ προέρχεται ἀπὸ ἕνα μειονεκτικὸ ἐγώ.

Γέρων Αἰμιλιανὸς Σιμωνοπετρίτης