Μὴν τρελαίνετε τὰ παιδιά σας κάνοντάς τα νὰ νιώθουν θεοὶ (β)

Le Point: Μὰ δὲν εἶναι δικό σας λάθος, τῶν παιδιάτρων, τῶν ψυχολόγων καὶ τῶν ὑπολοίπων εἰδικῶν γιὰ τὰ παιδιά, ποὺ οἱ γονεῖς δὲν αἰσθάνονται ὡς καθοδηγητές; Τὰ βιβλία καὶ οἱ μεγάλες θεωρίες ποὺ γνωρίζετε καὶ ποὺ ἐξασκεῖτε, δὲν ἀποδεικνύουν ὅτι ἐσεῖς εἶστε ποὺ ἔχετε ἀποστερήσει αὐτὸ τὸν ρόλο;

Aldo Naouri: Ἀπόλυτα! Μὰ μὴν μὲ βάζετε καὶ μένα μέσα. Ὅλο μου τὸ ἔργο, ἐδῶ καὶ τριάντα χρόνια, ἀποτελεῖται ἀκριβῶς ἀπὸ τὴν προσπάθεια νὰ πείσει τοὺς γονεῖς νὰ ἐπανεύρουν τὴν θέση τους καὶ νὰ ἀνακτήσουν τὴν ἐμπιστοσύνη στοὺς ἑαυτούς τους. Εἶχα πεῖ στὴν Francoise Dolto: «Λόγω τῶν ἀπόψεών σας οἱ γονεῖς ἔχουν μουγγαθεῖ, γι’ αὐτὸ τοὺς συμβουλεύω νὰ μὴν σᾶς ἀκοῦν!». Εἶχε ἕνα τέτοιο ταλέντο ὥστε καθιστοῦσε τοὺς γονεῖς παράλυτους. Προτιμῶ τοὺς γονεῖς ποὺ κάνουν λάθη, ἀλλὰ ἀναλαμβάνουν τὶς εὐθύνες τους καὶ τὰ δικαιώματά τους, αὐτοὶ «ὑψηλὰ ἱστάμενοι» καὶ τὰ παιδιὰ «χαμηλά», παρὰ αὐτοὺς ποὺ καταφεύγουν στὶς συνταγὲς τῶν ψυχιάτρων.

Le Point: Ἰσχυρίζεστε, ἐσεῖς ὁ φανατικός της ψυχανάλυσης ὅτι ἡ θέση ποὺ ἔχει πάρει τὸ ὑποσυνείδητο μέσα στὴν κοινωνία μας εἶναι ἐμπόδιο στὴν ἐκπαίδευση!

Aldo Naouri: Μὰ ἡ ἐκπαίδευση δὲν εἶναι διαδικασία θεραπευτική! Εἶναι μία δέσμευση τῶν ὁρμῶν! Ἡ λέξη ἡ ὁποία μπορεῖ νὰ κάνει τὴν μεγαλύτερη ζημιὰ μέσα στὶς οἰκογένειες εἶναι ἡ λέξη «τραυματικός». Φοβόμαστε μήπως τὴν ὑποστοῦν τὰ παιδιὰ καὶ ἔτσι ὑφίστανται πολὺ καλὰ τὴν ἀπογοήτευση, τοὺς ἐμποδίζουν νὰ μεγαλώσουν… Εἶναι ὅπως ὅταν ἔρχονται στὸν παιδίατρο μὲ τὰ ὀκτάχρονα παιδιά τους, μαζὶ μὲ ἕνα μπιμπερὸ ἢ μὲ μία πιπίλα στὸ στόμα, γιατὶ ὁ γονιὸς δὲν ξέρει πῶς νὰ τὸ ἀποτρέψει χωρὶς νὰ τὸ «τραυματίσει». Ἀρκεῖ νὰ τοὺς τὸ πάρει!

Le Point: Χρησιμοποιεῖτε λέξεις πολὺ σκληρὲς γιὰ τοὺς γονεῖς, μὰ εἶναι προπάντων οἱ μητέρες ποὺ ὡς συνήθως μέσα στὰ γραπτά σας, κατηγοροῦνται γιὰ ὅλα τὰ κακά. Θὰ ἔλεγε κανεὶς ὅτι μετὰ ἀπὸ 40 χρόνια συναναστροφὴ στὸ ἰατρεῖο σας, δὲν μπορεῖτε οὔτε νὰ τὶς βλέπετε!

Aldo Naouri: Ἀντιθέτως, συμπάσχω μὲ τὴν μοίρα τους καὶ θέλω νὰ τὶς βοηθήσω! Τὶς ἔχουν κάτω ἀπὸ μία μεγάλη πίεση αὐτὴ τῆς μητρότητας καὶ ἐκείνη τοῦ ἐπαγγέλματος, ποὺ γιὰ νὰ ἀντέξουν ἔχουν βρεῖ ἕνα τρόπο ἁπλὸ νὰ ἐπιμελοῦνται τὸν ναρκισσισμό τους: νὰ ἀγαπιοῦνται ἀπὸ τὰ μικρὰ παιδιά τους εὐχαριστώντας τα σὲ ὅλα, τιθέμενες καθ’ ὁλοκληρίαν στὴν διάθεσή τους. Πρόκειται γιὰ καταστροφή!

Le Point: Ὅμως οἱ σημερινὲς γυναῖκες ἐργάζονται, ἐπενδύουν ἔξω ἀπὸ τὰ παιδιά τους. Πῶς μποροῦν νὰ τεθοῦν στὴν διάθεσή τους;

Aldo Naouri: Προσπαθώντας νὰ ἀνακτήσουν κάθε βράδυ σὲ μιάμιση ὥρα τὶς δέκα ὧρες τῆς ἀπουσίας τους! Τί λάθος!

Προσπαθῶ νὰ τὶς πείσω ὅτι ἡ παρουσία τους δὲν ἔχει τὴν σημασία ποὺ τῆς δίνουν καὶ πὼς τὰ μωρά τους, πέντε λεπτὰ ἀφότου τὶς βρῆκαν, εἶναι σὰν νὰ τὶς εἶχαν ὅλη τὴν ἡμέρα. Δὲν χρειάζεται κάτι νὰ «ἀνακτήσουν».

Le Point: Αἰσθάνεται κανεὶς τὴν συμπόνια σας γιὰ τοὺς πατεράδες… Εἶναι λίγο ἔντονο, μόλις ἐξήλθαμε ἀπὸ τὴν πατριαρχικὴ κοινωνία, μόλις ποὺ ὁ ἄντρας καὶ ἡ γυναίκα βιώνουν τὴν ἰσότητα καὶ παραπονιέστε γιὰ τοὺς φτωχοὺς πατεράδες.

Aldo Naouri: Ὁ πατέρας καὶ ἡ μητέρα δὲν εἶναι ἴσοι. Οἱ ἐνδομήτριες σχέσεις ἀφήνουν ἴχνη ἀνεξίτηλα στὰ παιδιά, ποὺ γνωρίζουν ἀμέσως ποιά εἶναι ἡ μητέρα τους, ἀπὸ τὴν ὁποία δὲν μποροῦν νὰ «ἀπαλλαγοῦν», ἐνῶ ὁ πατέρας γιὰ ἕνα μωρὸ εἶναι ἕνας ξένος. Ἡ μητέρα ὀφείλει νὰ ἐπενδύσει στὸ λόγο της καὶ ἡ κοινωνία νὰ τὴν στηρίξει στὴν ἁρμόζουσα θέση της, ἡ ὁποία δὲν εἶναι ἀνταλλάξιμη μὲ αὐτὴ τῆς ἄφωνης μαμᾶς. Κάνουμε τὸ ἀντίθετο καὶ ὅλος ὁ κόσμος χάνει. Θυμόσαστε τὴν ἀναφορὰ τοῦ δικαστῆ Bruel πάνω στὴν βία στὰ περίχωρα τοῦ Παρισιοῦ τὸ 1998. Ἡ διάγνωση ἦταν χωρὶς ἀμφιβολία: ἔλλειψη τοῦ πατέρα!

Le Point: Ὅμως οἱ πατεράδες τοῦ σήμερα εἶναι περισσότερο παρόντες, ἐπενδύουν πολὺ περισσότερα στὰ παιδιά τους.

Aldo Naouri: Εἶναι θαυμάσιο, ἀλλὰ γιὰ μία φορὰ ἀκόμα, ἂν δὲν ἐπενδύσουν καὶ δὲν ἀναγνωρισθοῦν στὸν ρόλο τους ἀπὸ τὴν φωνὴ τῆς μητέρας καὶ ὁλόκληρη τὴν κοινωνία, ἂν θεωροῦνται σὰν δεύτερες μητέρες, δὲν ὑπάρχει τίποτα νὰ προσθέσουν στὴν ἐκπαίδευση τοῦ παιδιοῦ. Ἕνας πατέρας μπορεῖ νὰ εἶναι συνέχεια παρὼν καὶ νὰ μὴν ἔχει καθόλου λόγο. Ἔτσι τὸ βλέπω! Δὲν πρόκειται γιὰ τὴν εἰσαγωγὴ μίας ἄδειας πατρότητος τῶν δέκα πέντε ἡμερῶν μὲ τὴν ὁποία θὰ ἐπαναφέρει τὴν θέση του. Εἶναι ἐνθαρρυντικὸ ἡ κοινωνία καὶ οἱ μητέρες νὰ δεχτοῦν, ὅτι ὁ πατέρας παίζει σπουδαῖο διαλεκτικὸ ρόλο στὴν ἐκπαίδευση: ἑλκύστε τὴ μητέρα πρὸς τὴν θηλυκότητά της καὶ θρυμματίστε τὴν σχέση μητέρας παιδιοῦ. Ἡ βία τῶν περισσότερων παιδιῶν ὀφείλεται στὴν ἔλλειψη τοῦ πατέρα.

Le Point: Ἂν αὐτὴ ἡ «ἀνεπάρκεια στὴν ἐκπαίδευση» διαιωνίζεται, σὲ τί κίνδυνους εἰσέρχεται ἡ κοινωνία;

Aldo Naouri: Ἕνα ἄτομο τοῦ ὁποίου ἡ παιδικὴ παντοδυναμία δὲν ἔχει σταματήσει ἀπὸ τὴν συνεχῆ ἐκπαίδευση, στὴν ὥριμη ἡλικία θὰ ζεῖ στὴν ἀγωνία, στὴν φιλαυτία καὶ στὴ μονομανία. Τοὺς ἀναγνωρίζω ἀμέσως αὐτοὺς τοὺς ἐνήλικες! Ἂν οἱ γονεῖς δὲν ἐπανεπενδύσουν στὸ ρόλο τους, ἡ κοινωνία μας κινδυνεύει μὲ ρήξη τοῦ κοινωνικοῦ ἱστοῦ, κίνδυνος ὁ ὁποῖος εἶναι ἤδη παρών. Κινδυνεύει νὰ μείνει ἀκυβέρνητη.

Le Point: Κατά βάθος, ποιό εἶναι γιὰ σᾶς τὸ παιδὶ τὸ σωστὰ μεγαλωμένο;

Aldo Naouri: Εἶναι τὸ ἤρεμο παιδί.