Ἡ χρῆσις τῆς παραδεδομένης Λειτουργικῆς γλώσσης

…Διὰ τοὺς λόγους τούτους εἴμεθα κατηγορηματικῶς πεπεισμένοι ὅτι εἶναι ἀναγκαία ἡ χρῆσις τῆς παραδεδομένης Λειτουργικῆς γλώσσης ἐν ταῖς ἐκκλησιαστικαῖς ἀκολουθίαις. Οὐδόλως ὑπάρχει ἀνάγκη ἀντικαταστάσεως αὐτῆς ὑπὸ τῆς γλώσσης τῆς καθ’ ἡμέραν ζωῆς, πράγμα ὅπερ ἀναποφεύκτως θὰ καταβιβάση τὸ πνευματικὸν ἐπίπεδον καὶ θὰ προξενήση οὕτως ἀνυπολόγιστον ζημίαν.

Εἶναι ἄτοποι οἱ ἰσχυρισμοὶ περὶ τοῦ δῆθεν ἀκατανοήτου διὰ πολλοὺς συγχρόνους ἀνθρώπους τῆς παλαιᾶς ἐκκλησιαστικῆς γλώσσης, μάλιστα δὲ δι’ ἀνθρώπους ἐγγραμμάτους καὶ πεπαιδευμένους εἰσέτι. Δι’ αὐτοὺς ἡ ἐκμάθησις ἐντελῶς μικροῦ ἀριθμοῦ λέξεων, αἵτινες δὲν εἶναι ἐν χρήσει εἰς τὴν καθ’ ἡμέραν ζωήν, εἶναι ὑπόθεσις ὀλίγων ὡρῶν.

Πάντες ἀνεξαιρέτως καταβάλλουν τεραστίας προσπαθείας διὰ τὴν ἀφομοίωσιν πολυπλόκων ὁρολογιῶν διαφόρων τομέων τῆς ἐπιστημονικῆς ἢ τῆς τεχνικῆς γνώσεως, τῆς πολιτικῆς, τῆς νομικῆς καὶ τῶν κοινωνικῶν ἐπιστημῶν, γλώσσης φιλοσοφικῆς ἢ ποιητικῆς καὶ τὰ παρόμοια.

Διὰ τί λοιπὸν ἀναγκάζομεν τὴν Ἐκκλησίαν νὰ ἀπωλέση γλώσσαν ἀπαραίτητον διὰ τὴν ἔκφρασιν ὑψίστων μορφῶν τῆς θεολογίας καὶ τῶν πνευματικῶν βιωμάτων;…

Ὅσιος Σωφρόνιος τοῦ Ἔσσεξ