Ἄν ἔχεις μία θλίψη

Ἡ θλίψη εἶναι τό ἀποτέλεσμα μίας συμπιέσεως, μίας συγκρούσεως. Θλίβω σημαίνει πιέζω. Τί πιέζεται; τό ἐγώ μέ κάτι ἄλλο. Συγκρούονται δύο πράγματα καί τό ἀποτέλεσμα αὐτῆς τῆς συγκρούσεως εἶναι ἡ θλίψη μου, τό ὤχ! πού θά πεῖ ἡ ψυχή μου... Εἶναι ὁ παλαιός ἄνθρωπος μέσα μου, τά ὁρμέμφυτά μου, τό εἶναι μου, πού θέλει νά ἐπιβιώσει, καί τό ὁποῖο κάποιος ἤ κάτι ἄλλο τό βασανίζει.

Ἄν ἔχεις μία θλίψη, πρέπει νά τήν πεῖς στόν Γέροντά σου. Γιατί; Διότι, πρῶτα ἀπ' ὅλα, τήν θλίψη τήν συναντᾶμε διαρκῶς στήν ζωή μας. Ὅπου καί ἄν πάει κανείς, βρίσκει θλιβομένους ἀνθρώπους, καταπιεσμένους, πονεμένους, ἀνθρώπους πού ὑποφέρουν.

Ἡ θλίψη εἶναι ἁμαρτία, διότι, ὡς ἀπουσία εἰρήνης καί χαρᾶς, μαρτυρεῖ τήν παρουσία τοῦ πονηροῦ δαίμονος. Οἱ πνευματικοί ἐξετάζουν πάντοτε τίς θλίψεις, τούς πόνους, τίς ἀποτυχίες ἑνός ἀνθρώπου, διότι αὐτές ἔχουν μεγαλύτερη σημασία καί ἀπό τίς ἁμαρτίες. Ἐνεργοῦν πιό πολύ ἀπό ὅσο θά μποροῦσε νά ἐνεργήσει μία ἁμαρτία στήν ζωή μας.

Ἡ θλίψη ἔχει μεγάλη σημασία ἐπειδή εἶναι ἡ μεγαλύτερη παρουσία τοῦ ἐγώ καί ἕνα ἀπό τά σπουδαιότερα διαβρωτικά στοιχεῖα τῆς ἐπικοινωνίας μας μέ τούς ἀνθρώπους. Ὅταν προχωρήσει, μᾶς χωρίζει ἀπό κάθε ἄνθρωπο καί τελικῶς καί ἀπό τόν Θεό.

Γέροντας Αἰμιλιανός Σιμωνοπετρίτης