Καλὰ μᾶς ἔλεγε ὁ Γέροντας!

Οὔτε ἀπὸ τὴν πολλὴ μελέτη, οὔτε ἀπ’ τὰ πολλὰ ψαλσίματα ποτὲ ὁ ἄνθρωπος ἔφθασε στὴν ἀπάθεια. Ἡ ἀπάθεια ἔρχεται μόνον διὰ τῆς νοερᾶς προσευχῆς. Θὰ μισήση μόνος του καὶ τὴν ἀργολογίαν καὶ τὴν παρρησίαν, θὰ προσπαθῆ νὰ ξεμοναχιάζεται ὁ ἄνθρωπος νὰ μὴ χάση αὐτὸ τὸ πράγμα. Αὐτὸ εὔχομαι νὰ σᾶς δώση ὁ Θεός, τὴν αἴσθησι τῆς προσευχῆς αὐτῆς.

Καὶ ὅταν τὴν γνωρίσετε στὴν πράξι, τότε θὰ δῆτε καὶ θὰ ἐννοήσετε καλά – καλὰ τὰ πράγματα ποὺ σᾶς λέω. Τώρα πολύ – πολὺ μπορεῖ νὰ μὴ μὲ ἐννοῆτε, ἀλλὰ μετὰ ποὺ θὰ ’ρθῆ ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ, τότε θὰ καταλάβετε καὶ θὰ πῆτε: Ἄ, καλά μᾶς ἔλεγε ὁ Γέροντας.

Καὶ τὴν ἡμέρα ποὺ θὰ πηγαίνετε στὶς ἐργασίες σας θὰ βλέπετε νὰ λέτε «Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ» στὴν εἰσπνοή, «ἐλέησόν με» στὴν ἐκπνοή. Θὰ εἶναι προσευχὴ χωρὶς κομποσχοίνι. Θὰ λέγεται μόνη της καὶ θὰ δημιουργῆται ἡ θέρμη, καὶ ἡ θέρμη θὰ φέρη μετὰ ὅλα τὰ καλά.

Γέρων Ἐφραὶμ Φιλοθεΐτης