Ἄσημον

Νά τες τώρα ποὺ σιγὰ σιγὰ

Ἐπιστρέφουν οἱ στεριές. Ὑπόσταση λαβαίνουν οἱ ἄνθρωποι

Στὴν παλιά του θέση ξαναρχινάει ν' ἀναβοσβήνει ὁ φάρος

Καὶ τὸ σπίτι τὸ κόκκινο ἀργοπορεμένο

Στ' ἀνοιχτά τοῦ κάβου στέκει ἀρόδο μ' ἀναμμένα φῶτα

Μασουλᾶνε χόρτο σκοτεινὸ τὰ περιβόλια

Καὶ θολὴ θωρεῖς μὲς στοὺς αἰθέρες νὰ

Κατεβαίνει μ' ἕνα δίσκο φρέζιες τρέμουσες

Ἡ γυναίκα ποὺ τὴ λὲν Γαλήνη.

Ὀδυσσέας Ἐλύτης