Λοιπόν, εἰρήνευε, ἔχε θάρρος!

Βλέποντας τοὺς πειρασμούς, μᾶς πιάνει μία τραγικὴ δειλία. Ὅμως ὄχι! Χίλια χρόνια νὰ παιδεύεσαι μέσα στὴν ἁμαρτία, νὰ τὴν νικήσης, θὰ πᾶς στὸν παράδεισο, ἐπειδὴ ὁ ἀγώνας σου δείχνει ὅτι θέλεις τὸν παράδεισο, καὶ ὁ Θεὸς μᾶς δίνει αὐτὸ ποὺ θέλομε.

Ἄρα, τὸ πρόβλημα εἶναι ὄχι τί κάνω, ἀλλὰ τί θέλω ἢ τί ἀγωνίζομαι νὰ ἐπιτύχω. Μὴ φοβᾶσαι λοιπὸν καὶ μὴν ἀνησυχῇς, ἐὰν βλέπης ὅτι σήμερα εἶσαι ἁμαρτωλός. Σήμερα ναί, εἶμαι ἁμαρτωλός, ὅμως δὲν ἐγκαταλείπω τὸν Θεόν μου καὶ αὐτὸν παρακαλῶ νὰ μὲ βοηθήση.

Ὅσο καὶ νὰ θέλωμε, μέσα στὴν ἐκκλησία μας θὰ ζοῦμε πλάϊ πλάϊ δίκαιοι καὶ ἁμαρτωλοί. Θὰ συζοῦμε ἅγιοι καὶ ἐμπαθεῖς. Ἀλλὰ οἱ ἅγιοι μπορεῖ νὰ πέσουν αὔριο, ἐνῷ ὁ ἐμπαθὴς προσελκύει τὴν προσοχὴ τοῦ Θεοῦ καὶ αὔριο πιθανὸν νὰ γίνη ἅγιος. Θυμᾶστε τί ὡραῖα ποὺ λέγει ὁ προφήτης Ἠσαΐας: «Συμβοσκηθήσεται λύκος μετὰ ἀρνὸς καὶ πάρδαλις συναναπαύσεται ἐρίφῳ».

Καὶ ἐπὶ τέλους, ἂς μὴν ξεχνᾶμε ὅτι τὸ πάθος δὲν θὰ τὸ νικήσωμε ἐμεῖς. Μπορεῖς ἐσὺ νὰ βάλεις τὸ χέρι σου μέσα στὴν καρδιά σου; Δὲν μπορεῖς. Μόνον ὁ Θεὸς μπορεῖ. Μπορεῖς νὰ βάλεις τὸ χέρι σου στὴν ψυχή σου καὶ νὰ τὴν κάνεις διαφορετική; Δὲν μπορεῖς. Τὰ πάθη διώχνονται ἀπὸ τὸν Θεόν.

Καμιὰ φορὰ λέμε: Ὤχ, Θεέ μου, πῶς θὰ μπορέσω νὰ κόψω αὐτὸ τὸ πάθος; Μά, δὲν ἔχεις νὰ κόψεις τίποτε ἐσύ, θὰ σοῦ τὸ κόψη ὁ Θεός. Ὅσο καὶ ἂν θέλης καὶ ἂν τρέχης, δὲν θὰ κάνης ἐσὺ τίποτε.

«Τὸ ἐκριζῶσαι τὴν ἁμαρτίαν καὶ τὸ συνὸν κακόν, λέγει ἕνας ἅγιος, τοῦτο τῇ θείᾳ δυνάμει μόνον δυνατὸν ἐστι κατορθῶσαι».

Λοιπόν, εἰρήνευε, ἔχε θάρρος ἐσύ! Μά, δὲν μπορεῖ ὁ Θεὸς νὰ σοῦ κόψη τὸ πάθος; Βεβαίως μπορεῖ. Καὶ ἀφοῦ σὲ κάλεσε γιὰ τὴν ἀρετή, θὰ τὸ κάνη ὁ Θεός.

Ἐσὺ πάλεψε ὅσο θέλεις, ἀγωνίζου μέσα στὴν ζωή, ὄχι γιὰ νὰ κόψης τὸ πάθος σου, ἀλλὰ γιὰ νὰ δείξης τὴν ἀγάπη σου στὸν Θεόν.

Ἀρχιμ. Αἰμιλιανὸς Σιμωνοπετρίτης