Δοκιμάστε καί θά ἰδεῖτε πόση χαρά θά πάρετε

Ὅσο συχνότερα λέει ὁ χριστιανός τή νοερά προσευχή «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, Υἱέ τοῦ Θεοῦ, ἐλέησόν με τόν ἁμαρτωλόν», τόσο περισσότερο λαμβάνει τή χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, εἰρήνη στήν ψυχή, φωτισμό στό νοῦ του καί δύναμη νά ἀντιμετωπίσει τόν ἀγώνα τῆς ζωῆς.

Αὐτήν τήν προσευχή δέν μπορεῖ νά τήν πεῖ κανείς ἄν δέν ἔχει τή χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, διότι λέγει ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ ὅτι «οὐδεὶς δύναται εἰπεῖν Κύριον Ἰησοῦν, εἰ μὴ Πνεύματι Ἁγίῳ».

Δηλαδή κανείς ἄνθρωπος δέν μπορεῖ νά πεῖ τόν Ἰησοῦν Χριστόν, Κύριον καί Θεόν, παρά μόνον ἐάν ἔχει τή χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.

Τή χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἐλάβαμε κατά τό Ἅγιο Βάπτισμά μας.

Ὅλοι οἱ βαπτισμένοι χριστιανοί εἶναι πνευματοφόροι, ἀλλά τήν χάρη μποροῦν νά τήν ἔχουν μέσα τους θαμμένη καί ἀνενέργητη ἤ ζωντανή, νά τούς ἁγιάζει καί νά τούς χαριτώνει.

Ἕνας ἄνθρωπος πού δέν προσεύχεται, πού δέν ζεῖ στήν Ἐκκλησία, πού δέν ἐξομολογεῖται, πού δέν κοινωνεῖ, πού δέν τηρεῖ τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ, καί εἶναι βαπτισμένος, ἔχει τή χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος μέσα του ἀλλά ἀνενέργητη.

Δέν λειτουργεῖ ἡ χάρις.

Μόλις αὐτός ἀρχίσει νά προσεύχεται, νά ἐξομολογεῖται, νά κοινωνεῖ, νά κάνει τά ἔργα τοῦ Θεοῦ, τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ, ἀρχίζει ἡ χάρις νά ἐνεργεῖ, καί ὁ ἄνθρωπος φωτίζεται, ἁγιάζεται, καθαρίζεται καί σώζεται.

Ἡ νοερά προσευχή, τό «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, Υἱέ τοῦ Θεοῦ, ἐλέησόν με τόν ἁμαρτωλόν», πολύ μᾶς βοηθάει γιά νά μπορέσουμε καί μεῖς νά ἔχουμε μέσα μας τή χάρη τοῦ Θεοῦ ἐνεργό καί νά τήν αἰσθανόμεθα.

Τό πρωί πού σηκωνόμαστε, μαζί μέ τίς ἑωθινές προσευχές, τό «Βασιλεῦ Οὐράνιε… Παναγία Τριάς… Πάτερ ἡμῶν», νά λέμε ἀρκετές φορές τή νοερά προσευχή αὐτή κάνοντας καί τό Σταυρό μας:

«Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, Υἱέ τοῦ Θεοῦ, ἐλέησόν με τόν ἁμαρτωλόν».

Τήν ἡμέρα ὅσο μποροῦμε: «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, Υἱέ τοῦ Θεοῦ, ἐλέησόν με τόν ἁμαρτωλόν».

Ὅταν κάποιος πειρασμός, κάποια κακή σκέψη ἔρχεται στό νοῦ μας: «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, Υἱέ τοῦ Θεοῦ, ἐλέησόν με τόν ἁμαρτωλόν», γιά νά φεύγει αὐτή ἡ κακή σκέψη.

Ὅταν ἔχουμε κάποια στενοχώρια, κάποια ἀπελπισία, κάποια δυσκολία, μόλις ποῦμε τό «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ…» μέ ταπείνωση, μέ πίστη, ἔρχεται εἰρήνη στήν ψυχή.

Μόλις στήν οἰκογένεια πάει νά γίνει ἕνα σκάνδαλο, μιά διαίρεση, μιά ἀκαταστασία: «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησον ἡμᾶς», «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, φώτισε τά παιδιά μας», «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, εἰρήνευσέ μας», καί ἔρχεται χάρις, εὐλογία καί εἰρήνη.

Ὅσους χριστιανούς συμβουλεύσαμε νά λένε αὐτήν τήν προσευχή, καί ἰδίως ὅταν μέσα στήν οἰκογένειά τους ὑπάρχουν δυσκολίες, ὅλοι μᾶς εἶπαν ὅτι μέ τήν προσευχή αὐτή ἡ οἰκογένεια εἰρηνεύει, τά παιδιά φωτίζονται, ὁ κόσμος γίνεται καλύτερος καί ἔρχεται πιό κοντά στό Χριστό.

Τώρα πού φεύγετε ἀπό τό Ἅγιον Ὄρος, κρατῆστε, ἄν θέλετε, σάν ἕνα πολύτιμο ἐφόδιο αὐτό, νά προσπαθεῖτε ὅσο πιό συχνά μπορεῖτε νά λέτε τή νοερά προσευχή: «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, Υἱέ τοῦ Θεοῦ, ἐλέησόν με τόν ἁμαρτωλόν».

Δέν χρειάζεται νά εἶναι κανείς κλεισμένος στό δωμάτιό του ἤ μέσα σέ μιά Ἐκκλησία.

Καί στό αὐτοκίνητο πού ὁδηγεῖ, καί στό δρόμο πού περπατάει, καί δουλειές ἄλλες πού κάνει, μπορεῖ νά ἔχει τόν νοῦν του στό Θεό καί νά προσεύχεται: «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, Υἱέ τοῦ Θεοῦ, ἐλέησόν με τόν ἁμαρτωλόν».

Ὑπάρχει μάλιστα καί ἕνα πολύ ὡραῖο βιβλίο πού σᾶς συνιστῶ νά διαβάσετε, λέγεται «Οἱ Περιπέτειες ἑνός Προσκυνητοῦ», πού περιγράφει τή ζωή ἑνός Ρώσου προσκυνητοῦ, ὁ ὁποῖος τόν περασμένο αἰώνα, ἔχοντας πολύ πόθο Θεοῦ μέσα στήν καρδιά του, ἤθελε νά μάθει τή μέθοδο τῆς προσευχῆς αὐτῆς.

Ταξίδευσε σέ διάφορα μέρη καί βρῆκε ἁγίους Γέροντες καί ἀσκητές οἱ ὁποῖοι τοῦ ἐδίδαξαν αὐτήν τήν ἀρετή.

Ἄν διαβάσετε αὐτό τό βιβλίο, θά δεῖτε καί σεῖς πῶς πρέπει νά λέγεται ἡ προσευχή, καί μάλιστα ὄχι ἁπλῶς μέ τό στόμα ἀλλά μέ τό νοῦ καί τήν καρδιά.

Διότι ὅταν ἡ προσευχή εἶναι στήν καρδιά, τότε εἶναι πιό καθαρή, γνήσια, ἀληθινή, καί τότε φέρνει καί πολύ εἰρήνη στήν ψυχή.

Ἄν θέλετε, δοκιμάστε καί θά ἰδεῖτε, πόση εἰρήνη θά ἔλθει στήν ψυχή σας καί πόση χαρά θά πάρετε.

Ὅλοι μπορεῖτε, μικροί καί μεγάλοι, νά μάθετε αὐτήν τή νοερά προσευχή: «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, Υἱέ τοῦ Θεοῦ, ἐλέησόν με τόν ἁμαρτωλόν».

Μέσα στήν Ἐκκλησία μας ἔχουμε ὅπλα γιά νά εἴμαστε εὐτυχισμένοι, ἀλλά δέν τά χρησιμοποιοῦμε, γι’ αὐτό καί δέν ἔχουμε χαρά στή ζωή μας.

Ἐάν ὅμως ἔχουμε τή νοερά προσευχή, θά ἔχουμε ἀληθινή χαρά.

Εὔχομαι καλό ταξίδι καί ἡ εὐλογία τοῦ Θεοῦ νά εἶναι πάντα μαζί σας.

Ἀρχιμανδρίτου Γεωργίου Καψάνη, Καθηγουμένου τῆς Ι. Μ. Ὁσίου Γρηγορίου

(Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία σέ προσκυνητάς, 1983)