Πλούσιοι καὶ φτωχοὶ

Μοῦ λένε· πάλι μὲ τοὺς πλουσίους; Ἀπαντῶ· πάλι καὶ σεῖς μὲ τοὺς φτωχούς; Ἐσεῖς δὲν χορταίνετε νὰ κατατρῶτε καὶ νὰ καταδαγκώνετε τοὺς φτωχούς. Ἔτσι κι ἐγὼ δὲν χορταίνω στὴν προσπάθειά μου νὰ σᾶς διορθώνω. Μοῦ ξαναλένε· συνέχεια ἐσὺ θὰ κολλᾶς στοὺς πλουσίους; Μὰ κι ἐσὺ συνέχεια κολλᾶς στὸν φτωχό...

Πάντοτε λέω ὅτι δὲν καταφέρομαι ἐναντίον τοῦ πλουσίου, ἀλλὰ κατὰ τοῦ ἅρπαγα. Ἄλλο πλούσιος καὶ ἄλλο ἅρπαγας. Ἄλλο εὔπορος κι ἄλλο πλεονέκτης. Ξεχώριζε τὰ πράγματα καὶ μὴ συγχέεις τὰ ἀσύγχυτα. Εἶσαι πλούσιος; Δὲν σὲ ἐμποδίζω. Εἶσαι ἅρπαγας; Σὲ κατηγορῶ...

Θέλεις νὰ μὲ λιθοβολήσεις; Εἶμαι ἕτοιμος νὰ χύσω τὸ αἷμα μου, γιατὶ προσπάθειά μου εἶναι νὰ σὲ ἐμποδίσω νὰ ἁμαρτάνεις... Καὶ οἱ πλούσιοι εἶναι παιδιά μου καὶ οἱ φτωχοὶ εἶναι παιδιά μου.

Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος