Ἕνας Ἐπίσκοπος

Τελειώνοντας ἡ συνεδρίαση τῆς Σερβικῆς Συνόδου στό Βελιγράδι, ὁ Πατριάρχης Παῦλος ξεκίνησε, κατά τή συνήθειά του, νά πάει στόν ἑσπερινό στόν Καθεδρικό Ναό. Βγαίνοντας, εἶδε στό πάρκινγκ ἕνα πλῆθος ἀπό πολυτελῆ μαῦρα αὐτοκίνητα καί ρώτησε:

-Σέ ποιόν ἀνήκουν αὐτά τά αὐτοκίνητα;

-Εἶναι τῶν ἐπισκόπων πού ἦρθαν γιά τή Σύνοδο Μακαριώτατε, τοῦ ἀπάντησε ἕνας ἱερέας πού τόν συνόδευε.

-Ὤ, ὁ Θεός νά τούς φυλάει. Μέ τί θά κυκλοφοροῦσαν ἄραγε ἐάν δέν εἶχαν δώσει τή μοναχική ὑπόσχεση τῆς ἀκτημοσύνης;

Ὁ διάκονος πού συνόδευε τόν Πατριάρχη στίς ἐξόδους του στό Βελιγράδι διηγεῖται γιά τό μάθημα πού πῆρε ἀπό αὐτόν μιά φορά πού πήγαιναν στήν ἐκκλησία Μπάνοβο Μπρντό.

-Μέ τί θά πᾶμε, μέ τό αὐτοκίνητο; ρώτησε ὁ διάκονος.

-Ὄχι, μέ τό λεωφορεῖο! ἀπάντησε κατηγορηματικά ὁ Πατριάρχης.

-Μά τό λεωφορεῖο εἶναι πάντα γεμάτο καί ἡ ζέστη εἶναι ἀποπνιχτική. Καί δέν εἶναι καί κοντά.

-Ἔτσι θά πᾶμε, τοῦ λέει κοφτά ὁ Πατριάρχης.

-Μακαριώτατε, προσπαθοῦσε νά τόν πείσει ὁ διάκονος, εἶναι καλοκαίρι, ὁ κόσμος πηγαίνει γιά μπάνιο στό νησάκι Τσιγκάλια καί οἱ πιό πολλοί εἶναι ἡμίγυμνοι, δέν εἶναι σωστό…

-Πάτερ, τοῦ λέει ἥσυχα ὁ Πατριάρχης, ὁ καθένας βλέπει ὅ,τι θέλει!

Ὁ Πατριάρχης ἀρνοῦνταν πολλές φορές νά πάρει καί τόν μισθό του καί ἀρκοῦνταν στή σύνταξη πού εἶχε ὡς πρώην ἐπίσκοπος Ράσκα καί Πρίζρεν. Τά ροῦχα του καί τά παπούτσια του τά διόρθωνε μόνος. Τοῦ ἔμεναν καί χρήματα ἀπό τή μικρή του σύνταξη τά ὁποῖα ἔδινε στούς φτωχούς καί σέ ἄλλες ἀγαθοεργίες.

Διηγοῦνται κάποιοι ὅτι ὅταν οἱ Ἱεράρχες ζήτησαν τό 1962 αὔξηση μισθῶν ὁ Παῦλος - ἐπίσκοπος τότε – εἶπε ἔκπληκτος:  «Γιατί νά γίνει αὔξηση ἀφοῦ δέν μποροῦμε νά ξοδέψουμε οὔτε αὐτά πού ἔχουμε;»

Οἱ κάτοικοι τοῦ Βελιγραδίου συναντοῦσαν συχνά τόν Πατριάρχη Παῦλο στόν δρόμο, στό τράμ ἤ στό λεωφορεῖο. Μιά φορά, ἐνῶ περπατοῦσε ἐπί τῆς Λεωφόρου Πέτρου τοῦ Α΄, κατευθυνόμενος πρός τό Πατριαρχεῖο, σταμάτησε δίπλα του μιά Μερσεντές, τελευταῖο μοντέλο. Στό τιμόνι ἦταν ὁ ἱερέας μιᾶς πλούσιας βελιγραδινῆς ἐνορίας.

-Μακαριώτατε, παρακαλῶ ἐπιτρέψτε μου νά σᾶς πάω ὅπου ἐπιθυμεῖτε, τοῦ λέει περιποιητικά.

Ὁ Πατριάρχης, μόλις ἀνέβηκε, ρώτησε:

-Πάτερ, τίνος εἶναι αὐτό τό πολυτελές αὐτοκίνητο;

-Δικό μου, Μακαριώτατε!

-Σταμάτα ἀμέσως! τόν διέταξε ὁ Πατριάρχης.

Κατέβηκε, ἔκανε ταπεινά τό σημεῖο τοῦ σταυροῦ, τόν εὐλόγησε καί τοῦ εἶπε:

-Ὁ Θεός νά σέ προστατεύει!

Ἀπό ἄρθρο τοῦ Jovan Janjic στήν ἐφημερίδα Nasa Rec (13.2.2004)

Ὁ Πατριάρχης Σερβίας Παῦλος ἐκοιμήθη στίς 15 Νοεμβρίου 2009 στό Βελιγράδι, μετά ἀπό μακρά ἀσθένεια, σέ ἡλικία 95 ἐτῶν. Ἐξελέγη Ἀρχιεπίσκοπος Πεκίου, Μητροπολίτης Βελιγραδίου καί Κάρλοβτσι καί Πατριάρχης Σερβίας τήν 1η Δεκεμβρίου 1990 μέ τόν Ἀποστολικό τρόπο, δηλαδή μέ κλήρωση ἀπό ἐκλεγέν τριπρόσωπο, παρότι ἦταν ὁ μοναδικός ἀπό τούς Μητροπολίτες πού δέν ἐπιθυμοῦσε νά ἐκλεγεῖ Πατριάρχης.

Ὅταν τοῦ ἀνακοινώθηκε ὅτι ἐξελέγη Πατριάρχης, στενοχωρήθηκε πολύ. Προσευχήθηκε πολύ καί δέχθηκε μέ ταπείνωση τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, βάζοντας ὅμως ἕνα τάμα γιά τόν ἑαυτό του στήν προσευχή αὐτή: «Θεέ μου, Σύ γνωρίζεις ὅτι δέν ἔχω τίς δυνάμεις καί τήν ἱκανότητα νά ἀνταπεξέλθω σέ αὐτό τό ὑψηλό λειτούργημα, νά γίνω Πατριάρχης, ποτέ μου δέν τό ἐπεθύμησα οὔτε κάν τό σκέφτηκα. Βάζω ὅμως ἕνα τάμα ἀπό τώρα καί στό ἑξῆς μέχρι νά πεθάνω, νά Σοῦ λειτουργῶ καθημερινά, καί Ἐσύ, ὅπως γνωρίζεις, νά ἀναπληρώνεις τίς ἐλλείψεις μου καί τίς ἀτέλειές μου». Καί ὄντως ὁ μακάριος αὐτός ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ λειτουργοῦσε καθημερινά, ὅπου καί ἄν βρισκόταν. Ἀκόμη καί ὅταν ἦταν ἐκτός Σερβίας, σέ ἀποστολές, λειτουργοῦσε στό δωμάτιο τοῦ ξενοδοχείου. Τό σπάνιο αὐτό λειτουργικό του φρόνημα καί ἡ ἐσωτερική του ζωή τόν ἀνέδειξαν σέ ἀληθινό ἐκκλησιαστικό ἡγέτη, γι’ αὐτό τόν ἀγαποῦσε πολύ ὁ λαός, ἀλλά καί οἱ ἀποφάσεις του σέ κρίσιμα θέματα ἦταν πάντοτε σοφές καί μέσα στό θέλημα τοῦ Θεοῦ.

Ὅταν ἐξελέγη 44ος Πατριάρχης Σερβίας εἶχε τονίσει στήν Ἱ. Σύνοδο: «Δέν ἔχω κανένα δικό μου πρόγραμμα γιά τό πατριαρχικό ἔργο. Τό πρόγραμμά μου εἶναι τό Εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ, ἡ καλή αὐτή ἀγγελία περί τοῦ Θεοῦ». Πάντοτε τόνιζε: «Νά μείνουμε ἄνθρωποι γιά νά μήν ντρεπόμαστε ἐνώπιον τῶν προγόνων μας καί νά μήν ντρέπονται γιά ἐμᾶς οἱ ἀπόγονοί μας».

Τετράδιο 119 * Νοέμβριος 2009