Κάποιος Ἄλλος, ἀδελφέ, κυβερνάει τὸ σύμπαν

Θυμήσου, θυμήσου, ἀγαπημένο μου παιδί: ὅλα τὰ συμβάντα τῆς ζωῆς μας εἶναι μέρος τῆς παντελῶς ἄγνωστης οἰκονομίας τοῦ Θεοῦ. Τώρα δὲν καταλαβαίνουμε τὴ σημασία τους, ἀλλὰ πιὸ ἀργὰ θὰ τὰ καταλάβουμε. Τώρα αἰσθανόμαστε ὅτι εἴμαστε ἀδικημένοι καὶ λοιδορούμενοι. Ἀργότερα θὰ καταλάβουμε ὅτι ἀπὸ τὰ πάντα θὰ μπορούσαμε νὰ ἔχουμε ἕνα τεράστιο ὄφελος: τὸν ταπεινὸ λογισμό.

Ἐσὺ τώρα νὰ προσπαθήσεις νὰ πλησιάσεις τὸν Θεὸ ὅσο πιὸ πολὺ μπορεῖς μὲ τὴν προσευχὴ καὶ τὴν ἄσκηση. Τήρησε τὸν κανόνα ποὺ σοῦ ἔχει δώσει ὁ πνευματικός σου καὶ προσπάθησε νὰ αἰσθανθεῖς τὸν Θεό.

Κάνε ὁτιδήποτε γιὰ νὰ Τὸν ζήσεις, νὰ Τὸν βάλεις στὴν καρδιά σου. Νὰ μαλακώσει ἡ καρδούλα σου, παιδί μου, ἀπὸ τὸ ἄγγιγμα τῆς Χάρης, κάθε στιγμὴ ὅταν σκέφτεσαι πόσο πολὺ σὲ ἀγαπάει ὁ Θεὸς καὶ πόσο σὲ προστάτεψε ἀπὸ τὸν ψυχικὸ θάνατο, προστατεύοντάς σε ἀπὸ τὶς βρομιὲς ποὺ φέρνουν οἱ δαίμονες στὸ μυαλὸ τῶν ἀνθρώπων…

Ὁ γλυκύτατος Ἰησοῦς νὰ εἶναι πάντα στὶς σκέψεις σου, νὰ εἶναι ἕνα λιμάνι στὸ ὁποῖο θὰ ἐπανέρχεσαι ξανὰ καὶ ξανά …

Ἐπίσης μὴ διστάσεις νὰ καλεῖς τὴν Παναγία σὲ βοήθεια ὅποτε ἔχεις ἀνάγκη καὶ ὄχι μόνο.

Νὰ συνεχίσεις τὸν δρόμο σου μὲ θάρρος, μὲ πολὺ θάρρος. Χάρισε τὴν καρδιά σου στὸν Κύριο καὶ Ἐκεῖνος θὰ τῆς δώσει ὅλες τὶς βιταμίνες καὶ ὅλη τὴν ἐνέργεια ποὺ χρειάζεται γιὰ νὰ μὴν καταρρεύσει. Τίποτε νὰ μὴν σοῦ φαίνεται δύσκολο.

Κάποιος Ἄλλος, ἀδελφέ, κυβερνάει τὸ σύμπαν καὶ ὄχι οἱ μεγάλοι τοῦ κόσμου τούτου…

Θάρρος, θάρρος, τὸ βλέμμα ψηλὰ καὶ θὰ δεῖς τὸν Κύριο, ὅταν θὰ κλάψεις, ὅταν θὰ ψάξεις μὲ λαχτάρα, ὅταν θὰ ματώσεις, ἴσως θὰ Τὸν δεῖς πῶς σοῦ ἁπλώνει τὸ στέφανο μὲ τὸ Ἀγαπητικὸ καὶ Παρηγορητικὸ χέρι Του.

Μὴ θλίβεσαι, μὴ λυπᾶσαι πιὸ πολὺ ἀπὸ ὅσο πρέπει, γιατὶ ἔτσι δίνεις δικαιώματα στὸν πονηρὸ νὰ σὲ χτυπάει μὲ δύναμη…

Κάνε τὴν καρδιά σου μοναστήρι. Χτύπα ἐκεῖ τὸ σήμαντρο, κάλεσε ἐκεῖ γιὰ ἀγρυπνία, θυμίασε καὶ ψιθύρισε ἀκατάπαυστα προσευχές. Ὁ Θεὸς εἶναι δίπλα σου …

Ἅγιος Λουκᾶς ὁ Ἰατρὸς