Τὰ δικά μας λάθη

Φυλαχθεῖτε ἀπὸ κάθε λογισμὸ ἐναντίον τῶν ἀδελφῶν. Τὸ εἴπαμε ἀρκετὲς φορές. Αὐτὸ δὲν εἶναι καθόλου μικρὸ πρᾶγμα! Ἐπειδή, ὅταν σκεφτόμαστε τὸ κακὸ γιὰ κάποιον καὶ ὕστερα βγαίνουμε ἀπὸ τὸ κελλί μας καὶ τὸν συναντοῦμε, τὰ ἴχνη τῆς κακῆς αὐτῆς σκέψεως ἐνεργοῦν.

Καὶ τότε ὁ ἄλλος, ἐξ αἰτίας αὐτοῦ τοῦ φαινομένου, ἀνταποκρίνεται μὲ ἀντίστοιχο τρόπο. Καὶ ποτὲ δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ γνωρίσουμε ποιός «ἄρχισε» πρῶτος. Γι’ αὐτὸ καὶ προσευχόμαστε: «Δώρησαί μοι τοῦ ὁρᾶν τὰ ἐμὰ πταίσματα».

Ἡ ἀπουσία τῆς θεωρίας αὐτῆς κάνει τὸν κάθε ἄνθρωπο νὰ σκέφτεται ὅτι ἔχει δίκαιο καὶ νὰ μὴ διακρίνει τὰ δικά του λάθη.

Ἅγιος Σωφρόνιος Σαχάρωφ