Ἕνα πουλὶ θαλασσινὸ

Ἕνα πουλὶ θαλασσινὸ
κι ἕνα πουλὶ βουνήσιο,
τὰ δυὸ πουλιὰ μαλώνανε
στοῦ σταυραϊτοῦ τὸν τόπο.

Γυρίζει τὸ θαλασσινὸ
καὶ λέει τοῦ βουνήσιου:
— Μὴ μὲ μαλλώνῃς, βρὲ πουλί,
καὶ μὴ μὲ παραδιώχνῃς
κι ἐγὼ πολὺ δὲν κάθομαι
στὸν τόπο τὸ δικό σου.

Ἄν κάτσω Μάη καὶ Θεριστὴ
κι ὅλον τὸν Ἁλωνάρη
κι ἂν πάρω κι ἀπ’ τὸν Αὔγουστο,
τὸν Τρυγητὴ μισεύω.

Κι ἀφήνω γειὰ στὶς ὄμορφες
καὶ γειὰ στὶς μαυρομμάτες
κι ἐγὼ πάω στὸν τόπο μου,
γυρνῶ στοὺς ἰδικούς μου.