Τό ταγάρι πού δέν ἄδειαζε

Κάποιοι τόν προτρέπανε νά φτιάξει ἕνα καλό Ἡγουμενεῖο, γιατί λείπει στή Μονή. Καί τούς ξένους, ἀπό διάκο μέχρι πατριάρχη κι ἀπό κλητήρα μέχρι ὑπουργό, συνήθως τούς δεχότανε σέ μία στενή, ἀπέριττη καί χωριάτικη τραπεζαρία, ἐκεῖ πού τρώγανε καί τρῶνε οἱ μοναχοί. Ἕνα δωμάτιο μέ λίγες καλές καρέκλες ἐπάνω, εἶναι κι αὐτό ἀνεπαρκές. Δέν τοῦ ἄρεσε ἡ ἰδέα τοῦ μεγάλου Ἡγουμενείου καί, ὅταν τόν πίεσαν, τά εἶπε κάπως αὐστηρά:

–Ἄκουσε. Ἐγώ οὔτε ἡγουμενεῖα ζήλεψα, οὔτε δόξα ζήλεψα, οὔτε κτίρια, οὔτε τιμές. Ζήλεψα τόν παράδεισο! Ὁ ἅγιος Δαβίδ, πού ζοῦσε στά σπήλαια καί στίς ἐρήμους καί δέν εἶχε αὐτά, τί ἔκανε; Με τήν ἁπλότητα καί τήν ταπείνωση κέρδισε τόν παράδεισο. Διάβασες σέ κανένα Βίο ἁγίων ὅτι φτιάξανε τό τάδε ἡγουμενεῖο, τό τάδε κτήριο καί κερδίσανε τόν παράδεισο; Ἀλλά ἔκαναν θυσίες, προσευχές, νηστεῖες, χαμαικοιτίες καί τέτοια. Εἶχαν ἀρετές, μ’αὐτές κερδίσανε τόν παράδεισο. Ἐγώ θέλω τουλάχιστον μία γωνία στόν παράδεισο, σέ μία ἄκρη…

Καί ὅμως χρήματα θά ’βρισκε γιά τό Ἡγουμενεῖο… Τό ταγαράκι στεκότανε πάντα στή θέση του, πάντα γεμάτο:

–Ἔρχονται, ἔλεγε, οἱ φτωχοί μου καί λέω καί τούς δίνω. Καί κεῖνο δέν ἀδειάζει. Γυρίζω καί τό βρίσκω ξεχειλισμένο.

Γιά νά μήν ξεχνάει τίς πολλές περιπτώσεις, πού ἔκρινε ὅτι πρέπει νά στέλνει χρήματα, εἶχε καταλόγους. Τούς βρήκαμε στό κελάκι τοῦ μακαριστοῦ γέροντα. Κι ἐπειδή χρειάζονταν μεγάλα χρηματικά ποσά, ἔλεγε σέ προσκυνητές, εὐκατάστατους, μέ τρόπο γενικό:

–Τά χρήματα δέν τά δίνει ὁ Θεός ὅλα γιά τόν ἑαυτό μας.

Καί τό θαυμαστό ἤτανε ὅτι τό ταγαράκι τίς περισσότερες φορές γέμιζε χωρίς ὁ ἴδιος νά βάζει μέσα κάτι. Δέν μποροῦσε μάλιστα νά τό βλέπει γεμάτο. Ἤξερε πολύ καλά ὅτι γιά νά γεμίζει μόνο του, ἐκεῖνος πρέπει νά δίνει.

Φώναξε μία μέρα τόν π. Π. καί τοῦ ἔδινε πολλά χρήματα γιά κάποιον πού ἔκανε ἐγχειρήσεις στό ἐξωτερικό. Ὁ π. Π. ὑπενθύμισε ὅτι «πρίν λίγες ἡμέρες δώσαμε» καί ὅτι ἀκόμα εἶναι νωρίς γιά νέα προσφορά.

–Αὐτά πού στείλαμε τελείωσαν. Ξέρω ἐγώ τί σοῦ λέω. Τό σακούλι μου πάλι γέμισε. Τί νά τά κάνω; Πέντε δίνω, πενήντα ἔρχονται…

Γέρων Ἰάκωβος Τσαλίκης