Ὁ Ἥλιος ὁ Ἡλιάτορας

Πολλά δέ θέλει ὁ ἄνθρωπος

νά 'ν' ἥμερος νά 'ναι ἄκακος

λίγο φαΐ λίγο κρασί

Χριστούγεννα κι Ἀνάσταση

κι ὅπου φωλιάσει καί σταθεῖ

κανείς νά μήν τοῦ φτάνει ἐκεῖ

Μά 'ρθαν ἀλλιῶς τά πράματα

τονε ξυπνᾶν χαράματα

τόν πᾶν τόν φέρνουν πίσω μπρός

τοῦ τρῶνε καί τό λίγο βιός

κι ἀπό τό στόμα τήν μπουκιά

πάνω στήν ὥρα τή γλυκιά

τοῦ τηνε παίρνουνε κι αὐτή

Χαρά στούς πού 'ναι οἱ Δυνατοί!

Χαρά στούς πού 'ναι οἱ Δυνατοί

γι' αὐτούς δέν ἔχει «ἐγώ» κι «ἐσύ»

Χαρά στούς πού 'ναι οἱ Δυνατοί

γι' αὐτούς δέν ἔχει χόρταση.

Ὀδυσσέας Ἐλύτης

Τετράδιο 127 * Αὔγουστος 2010