Μὲ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα

Ζοῦμε στὴ γῆ καὶ δὲν βλέπουμε τὸν Θεό, δὲν μποροῦμε νὰ Τὸν δοῦμε. Ἀλλὰ σὰν ἔρθει τὸ Ἅγιο Πνεῦμα στὴν ψυχή, τότε θὰ δοῦμε τὸν Θεό, ὅπως Τὸν εἶδε ὁ ἅγιος Στέφανος. Ἡ ψυχὴ καὶ ὁ νοῦς ἀναγνωρίζουν ἀμέσως μὲ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα ὅτι Αὐτὸς εἶναι ὁ Κύριος. Ἔτσι ὁ ἅγιος Συμεὼν ὁ Θεοδόχος, μὲ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, ἀναγνώρισε στὸ μικρὸ βρέφος τὸν Κύριο. Ἔτσι καὶ ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Βαπτιστής, μὲ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα ἐπίσης, ἀναγνώρισε τὸν Κύριο καὶ Τὸν ὑπέδειξε στοὺς ἀνθρώπους.

Καὶ στὸν οὐρανὸ καὶ στὴ γῆ ὁ Θεὸς γνωρίζεται μόνο μὲ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, ὄχι μὲ τὴν ἐπιστήμη. Καὶ τὰ παιδιά ποὺ δὲν σπούδασαν καθόλου, γνωρίζουν τὸν Κύριο μὲ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα. Χωρὶς τὸ Ἅγιο Πνεῦμα κανεὶς δὲν μπορεῖ νὰ γνωρίσει τὸν Θεὸ καὶ πόσο πολὺ μᾶς ἀγαπάει. ᾿Ακόμα κι ἂν διαβάζουμε ὅτι μᾶς ἀγάπησε καὶ ἔπαθε ἀπὸ ἀγάπη γιὰ μᾶς, σκεφτόμαστε γι᾿ αὐτὰ μόνο μὲ τὸν νοῦ, ἀλλὰ δὲν καταλαβαίνουμε ὅπως πρέπει, μὲ τὴν ψυχή, τὴν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ. Ὅταν ὅμως μᾶς διδάξει, τότε γνωρίζουμε μὲ ἐνάργεια καὶ αἰσθητὰ τὴν ἀγάπη, τότε γινόμαστε ὅμοιοι μὲ τὸν Κύριο.

Πολλοὶ φιλονικοῦν γιὰ τὴν πίστη - καὶ δὲν ὑπάρχει τέλος σ᾿ αὐτές τὶς φιλονικίες - ἐνῶ, ἀντὶ νὰ φιλονικοῦμε, πρέπει μόνο νά προσευχόμαστε στόν Θεὸ καὶ τὴν Παναγία, καὶ ὁ Κύριος θὰ μᾶς δώσει τὸν φωτισμὸ χωρὶς φιλονικίες, καὶ μάλιστα γρήγορα. Πολλοὶ μελέτησαν ὅλες τὶς θρησκεῖες, ἀλλὰ δὲν γνώρισαν τὴν ἀληθινὴ πίστη ὅπως πρέπει. ῞Οποιος ὅμως προσεύχεται στὸν Θεὸ μὲ ταπείνωση νὰ τὸν φωτίσει, σ᾿ αὐτὸν ὁ Κύριος θὰ δώσει νὰ μάθει πόσο ἀγαπάει τὸν ἄνθρωπο. Οἱ ὑπερόπτες ἐλπίζουν νά μάθουν τὰ πάντα μὲ τὸν νοῦ τους, ἀλλὰ ὁ Θεὸς τοὺς ἔθεσε ὅρια.

Ἡ ἀπιστία προέρχεται ἀπὸ τὴν ὑπερηφάνεια. Ὁ ὑπερήφανος ἰσχυρίζεται πὼς θὰ γνωρίσει τὰ πάντα μὲ τὸν νοῦ του καὶ τὴν ἐπιστήμη, ἀλλὰ ἡ γνώση τοῦ Θεοῦ παραμένει ἀνέφικτη γι᾿ αὐτόν, γιατὶ ὁ Θεὸς γνωρίζεται μόνο μὲ ἀποκάλυψη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.

Ἅγιος Σιλουανός ὁ ᾿Αθωνίτης

Τετράδιο 122 * Φεβρουάριος 2010