Μικρά Ἁγιορείτικα

Ὁ Ἰησοῦς Χριστός μᾶς καλεῖ σέ Σταυρό καί θυσία καί ὄχι σέ καλοπέραση. Μήν παρασυρόμαστε ἀπό νοσηρά παραδείγματα «καλῶν Χριστιανῶν» πού, στό ὄνομα τοῦ Χριστοῦ, βολεύτηκαν καί «εὗρον τήν ἑαυτῶν ζωήν». «Ὁ εὑρὼν τὴν ψυχὴν αὐτοῦ ἀπολέσει αὐτήν».

Ὁ Χριστός μᾶς λέει «ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἀκολουθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν» καί ὄχι «βολεψάτω ἑαυτὸν»!

*

Ἀντί ὡς ἱερέας νά διώχνεις τό ἄγχος ἀπό τούς ἀνθρώπους τό ἔχεις καί μέσα σου;

Τό κύριο ἔργο τοῦ ἱερέως εἶναι ἡ προσευχή καί μετά οἱ ὑπόλοιπες δραστηριότητες.

*

Οἱ πολλές δραστηριότητες, ἀσχολίες  καί γνώσεις διώχνουν τόν Χριστό ἀπό τήν ζωή μας. Μέ τίς πολλές ἀσχολίες ξεχνᾶμε τόν Θεό. Αὐτό ἔκανε ὁ Φαραώ, ἐπέβαλε ἐξοντωτικές ἐργασίες στούς Ἑβραίους γιά νά ξεχάσουν τόν Θεό.

Ἡ σημερινή ἐποχή μᾶς στρέφει πρός τά ἔξω, σέ ἐξωτερικές δραστηριότητες καί ὄχι σέ πνευματικές. Ἔτσι, ἀντί νά βαθαίνουμε, ἐμεῖς πλαταίνουμε.

Ὅσο μπορεῖς περιορίσου! Ὅσο μπορεῖς  νά ἔχεις λιγότερες μέριμνες. Ὁ σκοπός τοῦ διαβόλου εἶναι νά ξεχνᾶμε τόν Θεό (μέ μέριμνες, δραστηριότητες, ζάλη, ἀγωνίες, ἐπιθυμίες, τηλεόραση, πληροφορίες, ἴντερνετ…).

*

Ἔχουμε βιασύνη ἐπειδή δέν ἔχουμε ὑπομονή.

*

Ἐμεῖς οἱ Χριστιανοί δέν εἴμαστε συντηρητικοί ἀλλά παραδοσιακοί. Ὁ κόσμος εἶναι συντηρητικός.
Ἡ  Ἐκκλησία  μεταφέρει ἀνά τούς αἰῶνες ἀπό γενεά σέ γενεά τόν ζωντανό λόγο τοῦ Θεοῦ. Ἐνῶ ὁ κόσμος εἶναι τό ψυγεῖο πού διατηρεῖ τά χαλασμένα προϊόντα τῆς ἁμαρτίας.

*

Νά εἴμαστε σέ ὅλη τήν ζωή μας γαλήνιοι. Στήν ψυχή, στίς  σκέψεις, στά λόγια, στήν συμπεριφορά.

*

-Ὅταν νηστεύουμε Γέροντα νά τό κρύβουμε;

Ὁ καθένας ἔχει σήμερα δικαίωμα νά ζήσει ὅπως θέλει, πλήν τῶν Χριστιανῶν. Ἐμεῖς συνέχεια κάνουμε συμβιβασμούς καί ντρεπόμαστε νά δηλώσουμε πώς εἴμαστε Χριστιανοί. Ἔτσι, γιά νά μήν μᾶς λένε κολλημένους, ξεκολλᾶμε ἀπό τόν Χριστό.

Ὅταν φυσᾶ ἄνοιξε πανιά. Ὅταν ἔχει ἄπνοια ἅρπαξε τά κουπιά.

Δηλαδή: Ὅταν πνέει ἡ Χάρις  ἄνοιξε τήν ψυχή σου. Ὅταν λιγοστεύει,  προσπάθησε καί ἐσύ!

Τετράδιο 163 * Νοέμβριος 2013