Παιδίον ἐγεννήθη ἡμῖν
Στήν σκληρότητα πού
δεσπόζει στόν κόσμο, ὁ Λυτρωτής ἔρχεται ὡς «παιδίον»· προβάλλοντας ἀπό τήν
πρώτη στιγμή τήν ἁγνότητα, ἡ ὁποία συμπυκνώνει μιά δυναμική μυστική καί ἀναρίθμητες
δυνατότητες. Μέ αὐτή τήν ἤρεμη καί ἄφοβη ἀθωότητα, ὁ σαρκωθείς Λόγος τοῦ Θεοῦ ἀντικρίζει
τή γεμάτη πονηρία καί ραδιουργία διεφθαρμένη ἀνθρώπινη πραγματικότητα. «Ἀκακίας γάρ σύμβολον τό ἀρτιγενές ἐστι
παιδίον· νέα γάρ ὥσπερ κτίσις τό βρέφος», ἐπισημαίνει ὁ Ἅγιος
Κύριλλος Ἀλεξανδρείας . Τό παιδί ἔχει μιά ὀμορφιά μέ πρωτόγονη ἰσχύ, ὅμως
τόσο εὔθραυστη.
Τήν ἁγνότητα τῆς
καρδιᾶς – ἐκεῖ ὅπου γεννιοῦνται οἱ ἐπιθυμίες καί οἱ διαθέσεις – ζήτησε ἀπό τούς
δικούς Του ὁ Λυτρωτής τοῦ κόσμου. Ὄχι τόσο τήν ἐξωτερική ἐπιφάνεια κάποιας εὐσεβείας,
ἀλλά κυρίως τήν καθαρότητα τοῦ βάθους τῆς ὑπάρξεως. Σέ ὥριμη, ἀργότερα, ἡλικία,
ὁ Χριστός, καθώς ἀντιμετώπιζε τήν πολεμική τῶν δῆθεν θεοφοβούμενων Φαρισαίων
καί τῶν σκεπτικιστῶν Σαδδουκαίων, προειδοποίησε: «Ἐάν μή στραφῆτε καί γένησθε ὡς τά παιδία οὐ μή εἰσέλθετε εἰς τήν
βασιλείαν τῶν οὐρανῶν». Εὐλόγησε καί ἀγκάλιασε τά παιδιά καί δήλωσε: «Τῶν γάρ τοιούτων ἐστιν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ».
Σέ ὅσους εἶναι σάν κι αὐτά στήν ἁπλότητα, στήν ἀγαθοσύνη, «τοιούτων τουτέστιν τῶν
ἐχόντων ἐκ φύσεως τήν ἀκακίαν καί μετριοφροσύνην προαιρετικῶς κτησαμένην, ἥν τά
παιδία ἔχουσιν ἀπό φύσεως», ἐξηγεῖ ὁ ἀρχιεπίσκοπος Θεοφύλακτος. Καί ὁ Χριστός ἐπιμένει: «Ἀμήν, λέγω ὑμῖν, ὅς ἐάν μή δέξηται τήν
βασιλείαν τοῦ Θεοῦ ὡς παιδίον, οὐ μή εἰσέλθη εἰς αὐτήν».
Σέ ἄλλη εὐκαιρία,
ζωγραφίζοντας τό ἦθος, τή στάση ζωῆς αὐτῶν τούς ὁποίους ἀναγνωρίζει δικούς Του,
βεβαιώνει : «μακάριοι οἱ καθαροί τῆ
καρδία ὅτι αὐτοί τόν Θεόν ὄψονται». Ὅσοι ἔχουν καρδιά καθαρή θά δοῦν
πρόσωπο πρός πρόσωπο τόν Θεό καί θά ἔχουν ἀληθινή σχέση κοινωνίας μαζί Του. Αὐτοί
εἶναι ὄντως μακάριοι.
Ἡ καθαρότητα, ἡ ἁγνότητα
ψυχῆς τοῦ Ἰησοῦ δέν ἔχει καμία σχέση μέ τήν ἁπλοϊκότητα ἤ τήν ἀδυναμία. Ἀντίθετα,
ἀναδεικνύεται θαρρετή καί ἀλύγιστη. Ὁ Ἰησοῦς Χριστός στηλιτεύει τήν ὑποκρισία,
τίς ἀδικίες, τή διαφθορά. Καί ἡ κριτική του ἀντηχεῖ καθοριστικά στή διάρκεια τῆς
ἱστορίας τοῦ κόσμου, ἀνατρέποντας ἰσχυρά καί διεφθαρμένα κατεστημένα.
Ἡ Γέννηση τοῦ Σωτῆρος
Χριστοῦ ἀνοίγει τά μάτια μας γιά νά ἀναζητήσουμε μέσα μας, στά βάθη τῆς ψυχῆς
μας τό «παιδίον», τήν ἁγνότητα· πού,
κυνηγημένη ἀπό τήν ἐγωιστική πλευρά τοῦ ἑαυτοῦ μας – ἡ ὁποία θυμίζει
διεφθαρμένο Ἡρώδη - ἔχει ξενιτευθεῖ σέ κάποια γωνιά τοῦ ὑποσυνειδήτου
μας. Παρά τίς ἀλλοιώσεις πού ἐπιφέρει ἡ ζωή, κάθε ἄνθρωπος κρύβει σέ κάθε πτυχή
τῆς ψυχῆς του κάτι ἀπό τήν πρωτογενή παιδική ἀθωότητα. Νά δώσουμε στήν
καθαρότητα καί ἁγνότητα - σκέψεων, διαθέσεων, κινήτρων – τήν πρέπουσα θέση στή
ζωή μας.
Ἀσφαλῶς, εἶναι
καλές οἱ ἀνακοινώσεις καί χρήσιμες οἱ ἀποφάσεις γιά τήν καταπολέμηση τῆς
διαφθορᾶς. Ἀναγκαία ἡ ἀναζήτηση νέων μεθόδων καί συστημάτων γιά τήν πάταξή της.
Ἀλλά, ὅπως ἔχει περίτρανα ἀποδειχθεῖ ἀπό ὅσα καθημερινά ἔρχονται στό φῶς, οἱ
τρόποι καί οἱ μέθοδοι διαφυγῆς τῶν κυρώσεων εἶναι περισσότεροι. Ἡ διαφθορά
πηγάζει ἀπό τόν νοῦ καί τήν καρδιά. Καί ἐκεῖ πρέπει μακροπρόθεσμα, μαζί μέ τά ἄμεσα
τεχνικά μέτρα, νά κατευθυνθεῖ ἡ θεραπευτική ἀγωγή τῆς κοινωνίας μας. Ἀρχίζοντας
ἀπό τήν ὀρθή ἀγωγή τῶν παιδιῶν, τῶν μικρῶν καί τῶν μεγάλων, κάνοντάς τους νά ἀγαπήσουν
τήν ὀμορφιά τῆς ἁγνότητος καί τῆς τιμιότητος. Νά μάθουν νά ἀποστρέφονται τήν ἀπάτη·
καί νά μήν καμαρώνουν γι’ αὐτήν. Νά συνειδητοποιήσουν ὅτι ἡ εἰλικρίνεια, ἡ εὐθύτητα
καί ἡ δικαιοσύνη, ὅλες αὐτές οἱ μορφές τῆς ἁγνότητος στόν ὥριμο βίο, δέν εἶναι ἀδυναμία
ἀλλά ἰδιότητες εὐγενικοῦ καί ἀδαμάντινου χαρακτήρα - πού τελικά παραμένει
ὅ,τι πιό πολύτιμο γιά τήν οἰκογένεια, τήν κοινωνία καί τόν πολιτισμό.
«Παιδίον ἐγεννήθη ἡμῖν». Σ’ αὐτή τή μεγάλη
ἑορτή τῶν Χριστουγέννων, ἄς δεηθοῦμε, ὁ σαρκωθείς Λόγος τοῦ Θεοῦ νά μᾶς χαρίσει
κάτι ἀπό τήν ἤρεμη ἀθωότητα καί τήν ἄφοβη ἁγνότητά Του. Νά μᾶς δωρίσει
καθαρότητα διαθέσεων, αἰσθημάτων, κινήτρων, ἐνεργειῶν. Καί νά μᾶς φωτίσει, μέ
τή δύναμη τῆς ἀλήθειας καί τῆς ἀγάπης Του, νά ἀντιστεκόμαστε σταθερά σέ κάθε
μορφή διαφθορᾶς – ἐξωτερικῆς ἤ ἐσωτερικῆς.
Ἀναστάσιος
Ἀρχιεπίσκοπος Τιράνων, Δυραχίου καί πάσης Ἀλβανίας
Ἀρχιεπίσκοπος Τιράνων, Δυραχίου καί πάσης Ἀλβανίας
Χριστούγεννα 2010
Τετράδιο 131 *
Ἰανουάριος 2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου