Στοχασμοὶ καὶ ἀποφθέγματα

Ἀκριβῶς οἱ πνευματωδέστερες συζητήσεις ἀποδεικνύουν τὸ ἀδύνατο τῆς συναίνεσης: αὐτὲς δείχνουν ὅτι γιὰ κάθε ἐπιχείρημα ὑπάρχει καὶ ἕνα ἀντεπιχείρημα.

Ὁ διάλογος μεταξὺ ἑτεροφρόνων εἶναι ἀδύνατος καὶ μεταξὺ ὁμοδόξων περιττός.

Ἀπαρχὴ ξεχωριστῆς οἰκειότητας: νὰ κουτσομπολεύεις κατ᾿ ἰδίαν μ᾿ ἕναν τρίτο τοὺς κοινούς σας φίλους.

Ὅταν προσδοκοῦμε ἀπὸ τοὺς ἄλλους νὰ μᾶς «καταλάβουν», στὴν οὐσία τοὺς ζητοῦμε νὰ μᾶς συμμεριστοῦν τὴν αὐτοκατανόησή μας. Φιλία εἶναι ἡ (σιωπηρὴ) συμφωνία ὅτι ἡ μία πλευρὰ συμμερίζεται τὴν αὐτοκατανόηση τῆς ἄλλης.

Μιά συζήτηση περὶ φιλίας ἢ ἀγάπης μπορεῖ νὰ σημάνει τὴν ἀρχὴ ἢ τὸ τέλος τῆς φιλίας ἢ τῆς ἀγάπης.

Οἱ ἀλαζόνες προκαλοῦν τὴν ἀντιπάθεια ἐπειδὴ δὲν μποροῦμε νὰ περιμένουμε ἐπιβεβαίωση τῆς δικῆς μας φιλαυτίας.

Οἱ ἀνόητοι μονίμως παραπονοῦνται ὅτι οἱ εὐφυεῖς εἶναι ἐπηρμένοι.

Στὶς ἐπιτυχίες αἰσθανόμαστε πάνω ἀπὸ τὸ ἀνθρώπινο μέτρο, στὶς ἀποτυχίες ἀναλογιζόμαστε τὴν κοινὴ ἀνθρώπινη μοίρα.

Ἡ μεγάλη ματαιοδοξία σέ ἀντίθεση πρὸς τὴ μικρή, ποὺ ζεῖ ἀπὸ τὶς προσόδους τοῦ πυρετώδους πάρε-δῶσε στὸ Vanity Fair τῆς καθημερινότητας, εἶναι σὲ μεγάλο βαθμὸ ἀνεξάρτητη ἀπὸ τὸν ἔπαινο καὶ τὴν ἐπιδοκιμασία· γι᾿ αὐτὸ καὶ φαντάζει σὰν μετριοφροσύνη.

Ἡ εὐγένεια συνιστᾶ συχνότατα τὸν πιὸ ἐπιδέξιο καιροσκοπισμό: μόνο εὐγενεῖς ἄνθρωποι κατορθώνουν νὰ κρατοῦν πάντοτε καὶ συγχρόνως ὅλες τὶς πόρτες ἀνοιχτές.

Παναγιώτης Κονδύλης