Ἡ ἀπάντησις

Λίγο πρὶν ἀπὸ τὴν Ἐπανάσταση ὁ ἀπροσκύνητος Κλέφτης, Θεόδωρος Γρίβας, συλλαμβάνεται ἀπὸ τὸ «θηρίο» τῶν Ἰωαννίνων, τὸν περιβόητο Ἀλὴ πασὰ καὶ καταδικάζεται σὲ θάνατο δι᾽ ἀπαγχονισμοῦ. Ὁ σπουδαῖος ἀθηναιογράφος Δημ. Καμπούρογλου, στὸ Βιογραφικὸν Σχεδίασμα γιὰ τὸν ἀγωνιστὴ τοῦ ᾽21 Θ. Γρίβα, διασώζει ἕνα χαρακτηριστικὸ ἐπεισόδιο:

«Ὅταν ὁ δήμιος ἐπλησίασε κρατῶν τὸ σχοινίον, ὁ Γρίβας ἐκάλυψε τὴν κεφαλήν του διὰ τοῦ ἐνδύματός του. Ὁ σατράπης διέταξε τότε τὸν δήμιον νὰ σταθῆ, τὸν δὲ Θεόδωρον νὰ πλησιάση· καὶ τῷ εἶπε: Γιατί σκέπασες τὸ κεφάλι σου, φοβήθηκες τὸν θάνατον; Δὲν ἤξερες ὅτι ἀφοῦ ἀκολούθησες τὴ δουλειὰ τοῦ πατέρα σου, αὐτὴ θὰ ἦταν ἡ τύχη σου; Δὲν φοβήθηκα τὸν θάνατο, ἀπεκρίθη ὁ Θεόδωρος, τὸν φόβο τὸν ἄφησα στὴν κοιλιὰ τῆς μάνας μου, οὔτε θὰ μείνω χωρὶς ἐκδίκησι· καὶ πατέρα ἔχω καὶ τέσσερεις ἀδελφούς· μὰ ντρέπομαι τὸν κόσμο ποὺ θὰ μὲ ἰδῆ νὰ πεθάνω ἔτσι καὶ ἀπὸ τὰ χέρια τέτοιων παληανθρώπων (καὶ ἔδειξε τοὺς Γύφτους, οἵτινες συνήθως μετήρχοντο τὸ ἐπάγγελμα τοῦ δημίου). Ἐζήτησα τὸν θάνατο, ὅπου ἔπρεπε, ἀλλ᾽ αὐτὸς μὲ ἀρνήθηκε. Ἡ ἀπάντησις αὕτη τόσην ἐντύπωσιν ἔκαμεν εἰς τὸν Ἀλή, ὥστε διέταξε νὰ μὴν τὸν ἀπαγχονίσωσι, ἀλλὰ νὰ τὸν ρίψωσιν εἰς τὰς φυλακάς».