Ἄφησε τόν κόσμο καί κοίταξε τόν παπα-Δημήτρη

Κατουνάκια Ἁγίου Ὄρους
Ἐν Χριστῶ ἀγαπητέ ἀδελφέ παπα-Δημήτριε, Χριστός Ἀνέστη!

…Οἱ ἅγιοι δέν παρακαλοῦσαν τόν Θεόν νά τούς ἀφαιρέση τά βάσανα καί τάς θλίψεις, ἀλλά νά τούς δίδη ὑπομονήν νά τά ὑπομένουν ἀγογγύστως.

…Αἱ θλίψεις ἀδελφέ μου καί τά βάσανα εἶναι τά μέσα, τά αὐτοκίνητα πού θά μᾶς πᾶνε στόν Παράδεισον. Σέ αὐτόν τόν κόσμον, ἄλλο μήν περιμένης. Ἡ χαρά καί ἡ ἀγαλλίασις ἐπιφυλάσσεται γιά τήν ἄλλην ζωήν. Ὁ Χριστός δέν λέγει στό Εὐαγγέλιον «ἐν τῶ κόσμω θλίψιν ἔξετε; Πολλαί αἱ θλίψεις τῶν δικαίων; Στενή καί τεθλιμμένη ἡ ὁδός»; Κάθε μέρα τά διαβάζουμε αὐτά. Ἄν δέν ὑπῆρχαν οἱ τύραννοι οὔτε μάρτυρας θά εἴχαμεν. Ἡ θλίψις γεννᾶ τήν χαράν. Θάρρος, λοιπόν, καί μή ἀπελπίζεσαι εὔκολα.

Καλά, πολύ καλά κάνεις καί προσεύχεσαι συχνά καί ζητᾶς βοήθεια ἀπό τόν Θεόν. Πάντα ἔτσι νά κάνης. Καλόν ὅμως θεωρῶ νά σοῦ πῶ, πώς πρέπει νά λές τήν εὐχήν, τό «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με». Μεγάλη παρηγορία θά βρῆς. Νά κρατᾶς στό χέρι σου τό ἀριστερό κομποσκοίνι καί νά λές αὐτήν τήν εὐχήν. Παπᾶς εἶσαι καί νά τήν λές, καί κανείς δέν θά σέ παρεξηγήση. Μᾶλλον καί τούς ἐνορίτας σου νά πῆς νά τήν λένε καί αὐτοί. Καί θά δῆς πόση χαρά, σύν τῶ χρόνω, θά σοῦ φέρη. Νά τήν λές παντοῦ, ὅπου καί νά βρίσκεσαι, ὅ,τι δουλειά καί νά κάνης, νά μήν τήν ἀφήσης ποτέ. Πότε μέ τήν γλῶσσαν σου ἐκφώνως καί πότε μέ τόν νοῦ σου μυστικά (χωρίς νά σέ ἀκούει κανείς).

…Μοῦ γράφεις ὅτι ὁ κόσμος πῆρε κατήφορο. Ἄφησε τόν κόσμο καί κοίταξε τόν παπα- Δημήτρη. Ἔσχατοι καί κακοί καιροί. Ὁ Θεός νά μᾶς σκεπάζη.

Μετά τῆς ἐν Χριστῶ ἀγάπης

Ἐφραίμ ἱερομόναχος τοῦ παπα-Νικηφόρου *

*Ἐπιστολή τοῦ Γέροντος Ἐφραίμ Κατουνακιώτη πρός τόν παπα-Δημήτρη Γκαγκαστάθη

Τετράδιο 117 * Σεπτέμβριος 2009