Τί εἶναι ἡ Εὐρώπη;

Εἶναι ἡ ἐπιθυμία καί ὁ πόθος τῆς ἐξουσίας καί τῆς ἡδονῆς καί ἡ γνώση. Καί τά δύο ἀνθρώπινα: ἡ ἀνθρώπινη ἐπιθυμία καί ὁ πόθος καί ἡ ἀνθρώπινη γνώση. Καί τά δύο προσωποποιοῦνται στόν πάπα καί στόν Λούθηρο. Τί εἶναι λοιπόν ἡ Εὐρώπη; Ὁ πάπας και ὁ Λούθηρος. Χορτασμένες οἱ ἀνθρώπινες ἐπιθυμίες στό ἔπακρο, καί χορτασμένη ἡ ἀνθρώπινη γνώση στό ἔπακρο. Ὁ εὐρωπαϊκός πάπας εἶναι ἡ ἀνθρώπινη ἐπιθυμία τῆς ἐξουσίας. Ὁ εὐρωπαϊκός Λούθηρος εἶναι ἡ πεισματική ἀπόφαση τοῦ ἀνθρώπου νά ἐξηγηθοῦν τά πάντα μέ τόν νοῦ του. Ὁ πάπας ὡς κυβερνήτης τοῦ κόσμου καί ὁ ἐπιστήμονας ὡς κυρίαρχος τοῦ κόσμου.

Αὐτό εἶναι ἡ Εὐρώπη στόν πυρήνα της, ὀντολογικά καί ἱστορικά. Τό ἕνα σημαίνει παράδοση τῆς ἀνθρωπότητας στή φωτιά καί τό ἄλλο σημαίνει παράδοση τῆς ἀνθρωπότητας στό νερό. Καί τά δύο: χωρισμό τοῦ ἀνθρώπου ἀπό τόν Θεό. Γιατί τό ἕνα σημαίνει τήν ἄρνηση τῆς πίστεως καί τό ἄλλο τήν ἄρνηση τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ. Κατ᾿ αὐτόν τόν τρόπο ἐνεργεῖ τό πονηρό πνεῦμα στό σῶμα τῆς Εὐρώπης ἤδη ἐδῶ καί μερικούς αἰῶνες.

Ποιός μπορεῖ νά διώξει τό πονηρό τοῦτο πνεῦμα ἀπό τήν Εὐρώπη; Κανείς, ἐκτός ἀπό Ἐκεῖνον, πού τό Ὄνομά Του ἔχει σημειωθεῖ μέ κόκκινο χρῶμα στήν ἱστορία τοῦ ἀνθρώπινου γένους, ὡς τοῦ μόνου διώκτη τῶν δαιμόνων ἀπό τούς ἀνθρώπους. Γνωρίζετε ἤδη ποιόν ἐννοῶ. Ἐννοῶ τόν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό, τόν Μεσσία καί Σωτήρα τοῦ κόσμου, τόν ἐκ Παρθένου γεννηθέντα, ἀπό τούς Ἰουδαίους φονευθέντα, ἀπό τόν Θεό ἀναστηθέντα, ἀπό τόν οὐρανό δικαιωθέντα, ἀπό τούς Ἀγγέλους δοξασθέντα, διά τῶν Ἁγίων μαρτυρηθέντα καί ἀπό τούς προγόνους μας οἰκειωθέντα.

Ὅσο ἡ Εὐρώπη ἀκολουθοῦσε τόν Χριστό ὡς τόν «Ἥλιον τῆς δικαιοσύνης», καί τούς Ἀποστόλους Του, τούς Μάρτυρες, τούς Ἁγίους καί τούς ἀναρίθμητους Δικαίους καί ἄλλους πού εὐαρέστησαν Αὐτόν, ἔμοιαζε μέ πλατεῖα φωτισμένη ἀπό ἐκατοντάδες καί χιλιάδες λαμπάδες, μικρές καί μεγάλες.

Ὅταν ὅμως ἡ ἀνθρώπινη ἐπιθυμία καί ἀνθρώπινη σοφία κτύπησαν τόν Χριστό σάν δύο φοβεροί ἄνεμοι, οἱ λαμπάδες ἔσβησαν μπροστά στά ἀνθρώπινα μάτια καί ἐπικράτησε τό σκοτάδι ὅπως στούς ὑπόγειους διαδρόμους πού ἔχουν οἱ τυφλοπόντικες.

Ὁ Παπισμός χρησιμοποιεῖ τήν πολιτική, ἐπειδή μόνο ἀπό αὐτή ἀποκτᾶ κανείς τήν ἐξουσία. Ὁ Λουθηρανισμός χρησιμοποιεῖ τή φιλοσοφία καί τήν ἐπιστήμη, ἐπειδή νομίζει ὅτι αὐτός εἶναι ὁ δρόμος γιά νά ἀποκτήσει κανείς τήν σοφία.

Ἔτσι, ἡ ἐπιθυμία κήρυξε τόν πόλεμο κατά τῆς γνώσης καί ἡ γνώση κατά τῆς ἐπιθυμίας. Αὐτό εἶναι ὁ νέος Πύργος τῆς Βαβέλ, αὐτό εἶναι ἡ Εὐρώπη. Στήν ἐποχή μας ὅμως ἦλθε μιά νέα γενιά Εὐρωπαίων, ἡ ὁποία «πάντρεψε» τήν ἐπιθυμία μέ τήν γνώση διά τοῦ ἀθεϊσμοῦ καί ἀπέρριψε καί τόν πάπα καί τόν Λούθηρο. Τώρα πλέον οὔτε κρύβεται ἡ ἐπιθυμία οὔτε ἐπαινεῖται ἡ σοφία. Ἡ ἀνθρώπινη ἐπιθυμία καί ἡ ἀνθρώπινη σοφία στεφανώθηκαν στίς ἡμέρες μας καί ἔτσι φθάσανε στόν γάμο, ὁ ὁποῖος δέν εἶναι οὔτε ρωμαιοκαθολικός οὔτε λουθηρανικός, ἀλλά ὀφθαλμοφανῶς καί δημοσίως σατανικός. Ἡ σημερινή Εὐρώπη δέν εἶναι πλέον οὔτε παπική οὔτε λουθηρανική. Εἶναι ὑπεράνω καί ἐκτός αὐτῶν.

Εἶναι ὁλοτελῶς ἐπίγεια, χωρίς ἔστω καί τόν πόθο νά ἀνεβαίνει στόν οὐρανό, εἴτε μέ τό διαβατήριο τοῦ ἀλαθήτου πάπα εἴτε πάλι μέ τήν κλίμακα τῆς προτεσταντικῆς σοφίας. Ἀρνεῖται ἐντελῶς τό ταξίδι ἀπό αὐτόν τόν κόσμο. Ἐπιθυμεῖ νά παραμείνει ἐδῶ. Ἐπιθυμεῖ νά εἶναι ὁ τάφος της ὅπου καί τό λίκνο της. Δέν γνωρίζει περί ἄλλου κόσμου. Δέν αἰσθάνεται τήν οὐράνια εὐωδία. Δέν βλέπει στόν ὕπνο της τούς Ἀγγέλους καί τούς Ἁγίους. Γιά τήν Θεοτόκο δέν θέλει ν᾿ ἀκούσει. Ἡ ἀκολασία τήν στερεώνει στό μίσος κατά τῆς παρθενίας. Ὁλόκληρη ἡ πλατεῖα βρίσκεται βυθισμένη στό σκότος. Ὅλες οἱ λαμπάδες εἶναι σβησμένες. Ὤ! τί φοβερό σκότος! Ὁ ἀδελφός βυθίζει τό μαχαίρι στό στῆθος τοῦ ἀδελφοῦ, νομίζοντας ὅτι εἶναι ἐχθρός. Ἀρνεῖται ὁ πατέρας τόν υἱό του καί ὁ υἱός τόν πατέρα. Ὁ λύκος εἶναι πιστότερος φίλος στόν λύκο παρά ὁ ἄνθρωπος στόν ἄνθρωπο!

Ὤ! ἀδελφοί μου! Δέν τό βλέπετε ὅλοι αὐτό; Δέν ἔχετε αἰσθανθεῖ τό σκοτάδι καί τό ἔγκλημα τῆς ἀντιχριστιανικῆς Εὐρώπης πάνω στό σῶμα σας; Προτιμᾶτε τήν Εὐρώπη ἤ τόν Χριστό; Τόν θάνατο ἤ τήν ζωή; Αὐτά τά δύο ἔθεσε τήν παλαιά ἐποχή ὁ Μωυσῆς μπροστά στόν λαό του. Κι ἐμεῖς αὐτά τά δύο θέτουμε μπροστά σας. Νά γνωρίζετε: ἡ Εὐρώπη εἶναι ὁ θάνατος, ὁ Χριστός εἶναι ἡ ζωή. Διαλέξτε τήν ζωή, γιά νά ζήσετε στούς αἰῶνες.

Ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς

Τετράδιο 115 * Ἰούλιος 2009