Ἀγαπητέ Θεέ

Ἀγαπητέ Θεέ, ἄν ζοῦµε µετά τόν θάνατό µας, τότε γιατί νά πεθάνουµε;

Τό ἀντρόγυνο στό διπλανό διαµέρισµα τσακώνεται γιά τά καλά ὅλη τήν ὥρα. Θά ἔπρεπε ν' ἀφήνεις νά παντρεύονται µόνο οἱ πολύ καλοί φίλοι.

Ἀγαπητέ Θεέ, πῶς ἔγινε καί δέν ἐφεῦρες κανένα καινούργιο ζῶο τελευταῖα; Ἔχουµε πάντα τά ἴδια τά παλιά.

Ξέρω πού λέει νά γυρίζεις καί τό ἄλλο σου µάγουλο, τί γίνεται ὅµως ἄν ἡ ἀδερφή σου σέ χτυπήσει στό µάτι;

Ἀγαπητέ Θεέ, ἤθελες πράγµατι ἡ καµηλοπάρδαλη νά εἶναι ἔτσι ἤ µήπως ἔκανες λάθος;

Ἀγαπητέ Θεέ, θά µποροῦσες νά γράψεις µερικές ἀκόµα ἱστορίες;
Τίς διαßάσαµε ὅλες αὐτές πού ἔγραψες καί τίς ξαναρχίσαµε.

Διαßάσαµε ὅτι ὁ Θωµᾶς Ἔντισον ἀνακάλυψε τό φῶς. Ἐγώ νόµιζα ὅτι τό εἶχες ἀνακαλύψει ἐσύ.

Ἀγαπητέ Θεέ, εἶσαι πλούσιος ἤ µόνο διάσηµος;

Ἀγαπητέ Θεέ, πῶς ἤξερες ὅτι ἤσουνα Θεός;

Ἀγαπητέ Θεέ, στίς ἀπόκριες θά ντυθῶ διάßολος. Σέ πειράζει;

Ἀγαπητέ Θεέ, ἡ δασκάλα λέει ὅτι οἱ µέρες ἄλλοτε µικραίνουν κι ἄλλοτε µεγαλώνουν. Δέν µπορεῖς νά καταλήξεις σέ µιά ἀπόφαση;

Ἀντί ν' ἀφήνεις τούς ἀνθρώπους νά πεθαίνουν καί νά φτιάχνεις ἄλλους, γιατί δέν κρατᾶς αὐτούς πού ἔχεις τώρα;

Ἀγαπητέ Θεέ, ἐλπίζω νά µήν ἔχουν καµιά ἰδιαίτερη ἀξία τά µυρµήγκια, γιατί τά πατάω ὅλη τήν ὥρα.

Ἀφοῦ δέν θέλεις οἱ ἄνθρωποι νά λένε κακά λόγια, γιατί τά ἐφεῦρες;

Ἀγαπητέ Θεέ, γιατί πρέπει νά προσεύχοµαι ἀφοῦ ἔτσι κι ἀλλιῶς
ξέρεις τί θέλω; Ἄν ὅµως σ' εὐχαριστεῖ αὐτό, θά προσεύχοµαι.

Ἀγαπητέ Θεέ, εἶναι καλύτερα τ' ἀγόρια ἀπό τά κορίτσια; Ξέρω πώς εἶσαι ἀγόρι, ἀλλά προσπάθησε νά εἶσαι δίκαιος.

 (Γράµµατα πού ἔγραψαν µικρά παιδιά στόν Θεό)