Ἡ σταθερότητα

Ἐάν κάποιος πηγαίνει ἀπό τό ἕνα μέρος στό ἄλλο, βλάπτει τή δυνατότητά του νά σταθεροποιηθεῖ κάπου.

Ἐάν ἡ ζωή κάποιου στό μοναστήρι δέν εἶναι τόσο ἀσκητική ὅσο σέ ἕνα ἄλλο μοναστήρι, εἶναι καλύτερα νά μείνει ἐκεῖ ἀπό τό νά τριγυρνᾶ.

Κατά τόν ἴδιο τρόπο, ἐάν στήν ἐνορία κάποιου τό πνευματικό ἐπίπεδο φαίνεται νά μήν εἶναι τόσο πολύ ὑψηλό, οἱ ἐξομολογήσεις νά εἶναι ἐπιπόλαιες, ἡ χορωδία νά ψάλλει ἄμουσα κ.λπ., εἶναι καλύτερα νά παραμείνει ἐκεῖ, ἀπό τό νά μεταπηδήσει σέ μιά ἐνορία ὅπου ὅλα φαίνονται νά βρίσκονται σέ ἕνα ὑψηλότερο ἐπίπεδο.

Ὁπουδήποτε καί ἄν εἶστε, σημαίνει πώς πρέπει νά ἐργαστεῖτε γιά τή σωτηρία σας ἐκεῖ, ἀντί νά περιπλανιέστε, ψάχνοντας τήν τέλεια ἔκφραση τῆς ὀρθοδοξίας, τήν ὑψηλότερη πνευματικότητα, τούς τέλειους γεροντάδες κ.λπ..

Ἡ σταθερότητα καί ἡ πίστη εἶναι μεγάλες ἀρετές.

Αὐτό πού εὐχαριστεῖ περισσότερο τόν Θεό εἶναι ἡ ἐμμονή σας, ἡ ταπείνωσή σας σέ σχέση μέ τήν ἐργασία τῆς σωτηρίας σας, ἐκεῖ πού Αὐτός σᾶς ἔχει τοποθετήσει.

π. Σεραφείμ Ρόουζ

Τετράδιο 113 * Μάϊος 2009