Ἂν διορθώσης τὸν ἑαυτό σου

Ἐὰν θέλης νὰ βοηθήσης τὴν Ἐκκλησία, εἶναι καλύτερα νὰ κοιτάξης νὰ διορθώσης τὸν ἑαυτό σου, παρὰ νὰ κοιτᾶς νὰ διoρθώσης τοὺς ἄλλους.

Ἂν διορθώσης τὸν ἑαυτό σου, ἀµέσως διορθώνεται ἕνα κοµµατάκι τῆς Ἐκκλησίας. Ἐὰν φυσικὰ αὐτὸ τὸ ἔκαναν ὅλοι, ἡ Ἐκκλησία θὰ ἦταν διορθωµένη.

Ἀλλὰ σήµερα οἱ ἄνθρωποι ἀσχολοῦνται µὲ ὅλα τὰ ἄλλα θέµατα, ἐκτὸς ἀπὸ τὸν ἑαυτό τους. Γιατὶ τὸ νὰ ἀσχολῆσαι µὲ τὸν ἑαυτό σου ἔχει κόπο, ἐνῶ τὸ νὰ ἀσχολῆσαι µἐ τοὺς ἄλλους εἶναι εὔκολο.

Ἐὰν ἀσχοληθοῦµε µὲ τὴν διόρθωση τοῦ ἑαυτοῦ µας καὶ στραφοῦµε πιὸ πολὺ στὴν «ἐσωτερικὴ» δράση παρὰ στὴν ἐξωτερική, δίνοντας τὰ πρωτεῖα στὴν θεία βοήθεια, θὰ βοηθήσουµε τοὺς ἄλλους περισσότερο καὶ θετικώτερα.

Ἐπιπλέον θὰ ἔχουµε καὶ τὴν ἐσωτερική µας γαλήνη, ἡ ὁποία θὰ βοηθάη ἀθόρυβα τὶς ψυχὲς ποὺ θὰ συναντᾶµε, γιατὶ ἡ ἐσωτερικὴ πνευµατικὴ κατάσταση προδίδει τὴν ἀρετὴ τῆς ψυχῆς καὶ ἀλλοιώνει ψυχές.

Ὅταν ἐπιδίδεται κανεὶς στὴν ἐξωτερικὴ δράση, πρὶν φθάση στὴν λαµπικαρισµένη ἐσωτερικὴ πνευµατικὴ κατάσταση, µπορεῖ νὰ κάνη κάποιον πνευµατικὸ ἀγώνα, ἀλλὰ ἔχει στενοχώρια, ἄγχος, ἔλλειψη ἐµπιστοσύνης στὸν Θεό, καὶ συχνὰ χάνει τὴν ἠρεµία του.

Ἐὰν δὲν κάνη καλὸ τὸν ἑαυτό του, δέν µπορεῖ νὰ πῆ ὅτι τὸ ἐνδιαφέρον του γιὰ τὸ κοινὸ καλὸ εἶναι καθαρό.

Ὅταν ἐλευθερωθῆ ἀπὸ τὸν παλαιό του ἄνθρωπο καὶ ἀπὸ καθετὶ κοσµικό, ἔχει πλέον τὴν θεία Χάρη, ὁπότε καὶ ὁ ἴδιος ἀναπαύεται, ἀλλὰ καὶ κάθε εἴδους ἄνθρωπο ἀναπαύει.

Ἂν ὅµως δὲν ἔχη Χάρη Θεοῦ, δέν µπορεῖ οὔτε στὸν ἑαυτό του νὰ ἐπιβληθῆ οὔτε τοὺς ἄλλους νὰ βοηθήση, γιὰ νὰ φέρη θεῖο ἀποτέλεσµα.

Πρέπει νὰ βουτηχθῆ στὴν Χάρη καὶ ὕστερα νὰ χρησιµοποιηθοῦν οἱ ἁγιασµένες πλέον δυνάµεις του γιὰ τὴν σωτηρία τῶν ἄλλων.

Ἅγιος Παΐσιος Ἁγιορείτης