Σκίσον τά νερά προπέλαι

Ὁ Μπόστ σέ ἕνα ἀπό τά σκίτσα του ζωγράφισε τόν κυβερνήτη τοῦ ἱστιοφόρου «Ζάλονγκον», τότε πρωθυπουργό, Γεώργιο Παπανδρέου, νά ταξιδεύει στή Γερμανία γιά νά ζητήσει δάνειο. Στό περιθώριο τοῦ γραμματοσήμου ἀναγράφεται τραγουδάκι, τοῦ ὁποίου οἱ στίχοι ἔχουν ὡς ἑξῆς (μέ τήν ὀρθογραφία τοῦ Μποστ):

«Πᾶμε στό ἄγνωστο γιά μάρκα μέ ἐλπίδα - νά ζητιανέψουμε σέ τόπους μακρυνούς - νά ὀρθοποδήσουμε πρίν ἔρθη καταιγίδα - καί ἀμνηστέβουμαι κέ ἄλλους Γερμανούς - Σκίσον πλοῖον τάς θαλάσας - εἰς τήν Μπόν νά εἶμε φτάσας - Σκίσον τά νερά προπέλαι - Ἀραχνιάσαν αἱ μασέλε».

Ὁ μοναδικός καλλιτέχνης συντρόφεψε μία γενιά ἑλλήνων μέ τόν «Πειναλέοντα» καί τήν «Ἀνεργίτσα», δύο ἀλησμόνητους ἀντί-ἥρωες, παιδιά τῆς μετεμφυλιακῆς καί φτωχῆς ψωροκώσταινας. Σήμερα, σέ μία ἐποχή πού ἡ χώρα εἶναι ξανά «πανί μέ πανί» καί στά ταμεῖα δέν ὑπάρχει σάλιο, ὁ Πειναλέον καί ἡ Ἀνεργίτσα ζοῦν πάλι ἀνάμεσά μας καί καθώς ἕνας λαός κοιτᾶ μέ ἀγωνία πρός Γερμανία, ὁ Μπόστ ἐμφανίζεται ἐπίκαιρος ὅσο ποτέ.