Ἀγάπη εἶναι

–Γέροντα, πῶς θὰ δείξω ἀγάπη;

– Νὰ δείξω ἀγάπη; Δὲν τὸ καταλαβαίνω. Αὐτὸ εἶναι κάτι ψεύτικο, ὑποκριτικό. Νὰ ὑπάρχη ἡ ἀγάπη μέσα μας καὶ νὰ μᾶς προδώση, ναί. Ἡ ἀληθινὴ ἀγάπη πληροφορεῖ τὸν ἄλλον χωρὶς ἐξωτερικὲς ἐκδηλώσεις. Ἀγάπη εἶναι νὰ ἀκούσης μὲ πόνο τὴν στενοχώρια τοῦ ἄλλου. Ἀγάπη εἶναι κι ἕνα βλέμμα πονεμένο κι ἕνας λόγος ποὺ θὰ πῆς μὲ πόνο στὸν ἄλλον, ὅταν ἀντιμετωπίζη κάποια δυσκολία. Ἀγάπη εἶναι νὰ συμμερισθῆς τὴν λύπη του, νὰ τὸν ἀναπαύσης στὴν δυσκολία του. Ἀγάπη εἶναι νὰ σηκώσης ἕναν βαρὺ λόγο ποὺ θὰ σοῦ πῆ. Ὅλα αὐτὰ βοηθοῦν περισσότερο ἀπὸ τὰ πολλὰ λόγια καὶ τὶς ἐξωτερικὲς ἐκδηλώσεις.

Ὅταν πονᾶς ἐσωτερικὰ γιὰ τὸν ἄλλον, ὁ Θεὸς τὸν πληροφορεῖ γιὰ τὴν ἀγάπη σου καὶ τὴν καταλαβαίνει χωρὶς ἐξωτερικὲς ἐκδηλώσεις. Ὅπως καὶ ὅταν δὲν ἐκδηλώνεται ἡ κακία μας, ἀλλὰ εἶναι ἐσωτερική, πάλι ὁ ἄλλος τὴν καταλαβαίνει. Βλέπεις, καὶ ὁ διάβολος, ὅταν παρουσιάζεται ὡς «ἄγγελος φωτός», φέρνει ταραχή, ἐνῶ ὁ Ἄγγελος ὁ πραγματικὸς φέρνει μία ἁπαλὴ ἀνέκφραστη ἀγαλλίαση.

Ἅγιος Παΐσιος Ἁγιορείτης