Ὁ Ἅγιος Γεώργιος καὶ ὁ Μιχαλάκης

Ἀφηγοῦνται ὁ Ἠλίας καί ἡ Θεοφανὼ Τσιραμπίδη, ἀπό τό Δροσάτο N. Κιλκίς, γονεῖς τριῶν παιδιῶν. Στίς 30.3.2001 πήγαμε τόν Μιχαλάκη μας, ἡλικίας 4,5 χρονῶν, ἐπειγόντως στό Νοσοκομεῖο Γεννηματᾶς Θεσσαλονίκης μέ ἀνυπόφορο κοιλόπονο. Μετά τίς ἀπαραίτητες ἐξετάσεις καί διάγνωση ἀποφρακτικό εἰλεό, χειρουργήθηκε ἐπί 3,5 ὧρες, καί τοῦ ἀφαιρέθηκε μισό μέτρο σάπιο ἔντερο. Οἱ γιατροί μᾶς εἶπαν ὅτι τό παιδί πέρασε πολύ μεγάλη μπόρα, ἀλλά δέν ξεπέρασε τόν κίνδυνο. Τό βράδυ τῆς Δευτέρας ὡς τό ἑπόμενο πρωΐ εἶχε 40 πυρετό. Τήν Τρίτη μεταφέρθηκε ἐπειγόντως στή μονάδα ἐντατικῆς θεραπείας μέ σηψαιμία καί ὀξύ ἀναπνευστικό σόκ. Οἱ ἐλπίδες νά ζήσει μόλις 10%.

Στό μεταξύ, χωρίς νά γνωρίζει τίποτα μία γειτόνισσα, βλέπει σέ ὄνειρο τόν ἅγιο Ραφαήλ καί τῆς λέει: «Ἀντωνία, ἐγώ θά φύγω, ἐσύ δέν μέ χρειάζεσαι ἄλλο. Θά πάω στόν Ἠλία, ἐκεῖνος μέ ἔχει ἀνάγκη τώρα!» Ἡ γυναίκα ὕστερα ἔμαθε γιά τό γιό μας. Μιά γνωστή μας οἰκογένεια ἀπό τή Γουμένισσα, τοῦ κ. Πολυβίου Σαμαρᾶ, πῆγαν στόν Ἅγιο Ραφαήλ στή Γρίβα καί γονατιστοί μέ τόν Ἱερέα διάβασαν Παράκληση γιά τή σωτηρία τοῦ παιδιοῦ μας. Ὁ ἀδελφός μας Ἀβραάμ τό ἀπόγευμα ἦρθε στό ἄδειο σπίτι μας νά κάνει Παράκληση στόν ἅγιο Γεώργιο γιά τήν ὑγεία τοῦ Μιχάλη. Κάποια στιγμή ἔλαμψε τό δωμάτιο, τόσο πού τρόμαξε. Ἀπό ποῦ ἦρθε τόσο φῶς ; Ἴσως ἡ Χάρη τοῦ Ἁγίου.

Μετά ἀπ΄ αὐτά, ἡ κατάσταση τοῦ παιδιοῦ ἄρχισε συνέχεια νά βελτιώνεται, μέχρι τό Σάββατο τοῦ Λαζάρου πού ἄνοιξε τά ματάκια του. Τήν Μ. Δευτέρα ἦταν ἐντελῶς καλά καί βγῆκε ἀπό τή Μ.Ε.Θ. Μετά ἀπό εἰκοσιτρεῖς ἡμέρες νοσηλείας φύγαμε ἀπό τό Νοσοκομεῖο.

Ὅταν συνῆλθε, ἄρχισε νά μᾶς λέει διάφορα: «Ἐγώ πῆγα στόν Χριστούλη καί στήν Παναγίτσα ψηλά στόν οὐρανό, ὅπου ἔχει πολλά σύννεφα. Μέ τό ἄσπρο ἄλογο τοῦ Ἁγίου Γεωργίου. Εἶδα τόν θεῖο Φάνη (γείτονά μας πού πέθανε πρίν 8 μῆνες) καί τή Δεσπούλα (ἕνα κοριτσάκι πού πέθανε πρίν 3 χρόνια), ἦταν πολλοί ἄγνωστοι ἄνθρωποι ἐκεῖ καί φοροῦσαν χρυσά ἀγγελουδίστικα καί ὅλοι τραγουδοῦσαν… Ὁ Χριστούλης καί ἡ Παναγίτσα μέ ρώτησαν ἄν ἔχω ἀδέλφια, πῶς τά λένε καί μοῦ εἶπαν, μή φοβᾶσαι, θά πᾶς πάλι στή μαμά καί τά ἀδέλφια σου.

– Δέν ξέρω πῶς νά πάω πάλι ἐκεῖ.

– Μέ τό ἄλογό μου, εἶπε ὁ ἅγιος Γεώργιος.

– Φοβᾶμαι, δέν ξέρω νά ὁδηγήσω τό ἄλογο.

– Μή φοβᾶσαι, θά τό ὁδηγήσω ἐγώ».

Ὁ Μιχάλης εἶναι κοντά μας, γερό παιδί ὅπως καί πρίν, κάθε μέρα δοξάζουμε τόν Θεό, τήν Παναγία καί ὅλους τους Ἁγίους, πού μᾶς τόν χάρισαν πάλι κοντά μας.

Μητροπολίτου Γουμενίσσης, Ἀξιουπόλεως καί Πολυκάστρου κ. Δημητρίου, Θαύματα Ἁγίων,  Σημεῖα Θεοῦ, Ἔκδοση Ι. Μονῆς Ἁγίων Ραφαήλ, Νικολάου & Εἰρήνης, Γρίβα Γουμενίσσης.