Γιατί μνημονεύουμε τά ὀνόματα

Μερικοί ρωτοῦν γιατί μνημονεύουμε τά ὀνόματα τῶν κεκοιμημένων καί τῶν ζώντων στίς προσευχές πού κάνουμε γι’ αὐτούς. Ὁ Θεός σάν παντογνώστης πού εἶναι, δέν ξέρει τά ὀνόματά τους καί τίς ἀνάγκες τους;

Ὅμως αὐτοί πού μιλοῦν καί σκέπτονται ἔτσι, ξεχνοῦν ὅτι τήν προσευχή δέν τήν κάνομε γιά ἐνημέρωση τοῦ Θεοῦ. Φυσικά ὁ Θεός δέν ἔχει ἀνάγκη τέτοιας ἐνημερώσεως. Ἄλλη εἶναι ἡ σημασία αὐτῆς τῆς προσευχῆς.

Προσευχόμεθα ὑπέρ τῶν ζώντων καί τῶν μεταστάντων καί τούς μνημονεύουμε μέ τά ὀνόματά τους γιά νά δείξουμε ὅτι τούς ἀγαπᾶμε μέ ὅλη μας τήν καρδιά. Γιατί δέν εἴμαστε ἁπλῶς συγγενεῖς ἤ φίλοι ἤ γνωστοί, ἀλλά «ἀλλήλων μέλη». Μέλη τῆς Μιᾶς Ἐκκλησίας. Τοῦ Ἑνός Μυστικοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ.

Υπάρχει τεράστια διαφορά ἀνάμεσα στή μηχανική καί ἀπαθῆ μνημόνευση τῶν ὀνομάτων καί στήν ὁλοκάρδια προσευχή. Τό ἕνα ἀπέχει ἀπό τό ἄλλο, ὅσο ὁ οὐρανός ἀπό τή γῆ.

Ἡ προσευχή πρέπει νά εἶναι εἰλικρινής ἐκδήλωση ἀγάπης. Ἡ ἀγάπη εἶναι ἡ πρώτη καί μεγάλη ἐντολή. Γι’ αὐτό ὁ Θεός τή δέχεται. Καί γι’ αὐτό τήν περιμένει!  Ἡ ἀγάπη γιά τούς ζῶντες καί κεκοιμημένους ἀδελφούς μας εἶναι χρέος. Τό πρῶτο ἀπό ὅλα. Κάθε λέξη στήν προσευχή, κάθε λέξη πού πηγάζει ἀπό τά βάθη τῆς καρδιᾶς, ἔχει πολλή δύναμη: «Πολύ ἰσχύει δέησις δικαίου ἐνεργουμένη», λέγει ἡ Ἁγία Γραφή.

Καί ἄν ἔχει τόση μεγάλη σημασία ἡ μνημόνευση τῶν ὀνομάτων ζώντων καί κεκοιμημένων σέ ὁποιαδήποτε προσευχή, πόσο μεγαλύτερη σημασία καί ἀξία ἔχει, ὅταν μνημονεύονται τά ὀνόματα στήν ἱερότερη προσευχή, στή Θεία Λειτουργία; 

Στή Θεία Λειτουργία ὁ ἱερέας ἐπισφραγίζει τή μνημόνευση τῶν ὀνομάτων ζώντων καί κεκοιμημένων μέ τά λόγια «Ἀπόπλυνον, Κύριε, τά ἁμαρτήματα τῶν ἐνθάδε μνημονευθέντων δούλων Σου τῷ αἵματί Σου τῷ ἁγίῳ».

Ἅγιος Ἰωάννης τῆς Κρονστάνδης