Ὁ ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ δὲν σκανδαλίζεται

Στάσου. Οἱ αἰσθήσεις σου ἔχουν παύσει νὰ εἶναι ἀσθενεῖς; …Ἐὰν ἔχεις ταραχή, ἐὰν στεναχωριέσαι, ἐὰν ἀγκομαχᾶς, ἐὰν πειράζεσαι, ἐὰν ἔχεις λογισμοὺς καὶ φαντασίες καὶ πάθη ἐνεργοῦντα, μὴ ζητᾶς νὰ ἀνέβης στὸν σταυρό.

Ἐὰν σὲ βλέπω νὰ κοιμᾶσαι στὴν ἐκκλησία καὶ σκανδαλίζομαι, ἐὰν σὲ βλέπω ποὺ βρίζεις καὶ σκανδαλίζομαι, ἐὰν σκανδαλίζομαι ἐπειδὴ κοινώνησες ἐνῶ δὲν νήστεψες, ἐνῶ μὲ κατηγόρησες χθές, τότε πῶς ζητῶ νὰ ἀνέβω στὸν σταυρό;

Ὁ σκανδαλισμὸς τὸν ὁποῖον προξενῶ στὸν ἄλλον εἶναι ἁμάρτημα, ὁ σκανδαλισμὸς τὸν ὁποῖον ὑφίσταμαι ἀποκαλύπτει ἐσωτερικὴ ἐμπάθεια. Ὁ ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ δὲν σκανδαλίζεται.

Γέρων Αἰμιλιανὸς Σιμωνοπετρίτης