Τρεῖς ἁπλὲς ἀρχὲς ζωῆς (2)

Μία δεύτερη ἀρχή πού ὁ π. Σεραφείμ μέ δίδαξε ἦταν ὅτι ἡ ὀρθόδοξη πίστη μας δέν εἶναι "κάτι" τό ἀκαδημαϊκό. Αὐτό ἴσως φανεῖ περίεργο νά εἰπωθεῖ ἐπειδή ἔχουμε τά δεδομένα τῶν ὀγκωδῶν βιβλίων τῶν ἁγίων Πατέρων καί τῶν ἱερῶν ἀκολουθιῶν τῆς Ἐκκλησίας, καί ἐπίσης τῶν βίων τῶν Ἁγίων - ὑπάρχουν τόσα πολλά. Φυσικά, ὑπάρχει ἕνα ἀκαδημαϊκό ἐπίπεδο σ' ὅλο αὐτό τό σύνολο, ἀλλά δὲν εἶναι αὐτή ἡ οὐσία.

Ὁ π. Σεραφείμ μοῦ ἔγραψε μία φορά: "Μήν ἀφήσετε ποτέ κανένα νά πάρει ὅλα τά βιβλία μακριά ἀπό σᾶς. Ἀλλά μὴν μπερδέψετε τήν ἀνάγνωση τῶν βιβλίων μέ τό πραγματικό νόημα, τό ὁποῖο εἶναι ἡ βίωση τῆς Ὀρθοδοξίας"... Ἡ Ὀρθοδοξία, μοῦ εἶπε, δέν εἶναι τόσο πολύ θέμα τοῦ νοῦ. Εἶναι ἕνα βίωμα, καί εἶναι τῆς καρδιᾶς.

Μία φορά, ὅταν περπατούσαμε κάπου στήν περιοχή τοῦ μοναστηριοῦ, τόν ρώτησα, "Πάτερ Σεραφείμ, ποιά εἶναι ἡ ἀγαπημένη σας εἰκόνα τῆς Θεοτόκου"; Σταμάτησε καί εἶπε, "Δέν εἶναι κάποια". "Αὐτό εἶναι ἀδύνατον!", εἶπα - "ὁ καθένας ἔχει μία ἀγαπημένη εἰκόνα τῆς Θεοτόκου - ποιά εἶναι ἡ δική σας;"

Σταμάτησε πάλι καί μέ κοίταξε, πραγματικά μέ κατάπληξη, καί εἶπε, "Δέν καταλαβαίνεις; Μοῦ ἀρέσει πολύ τό ὅλον της Θεοτόκου".

Αὐτή ἦταν μία πολύ βαθιά ἀπάντηση: δέν μπορεῖς μόνο νά διαλέξεις μία εἰκόνα καί νά πεῖς αὐτή εἶναι ἡ καλύτερη, ἤ αὐτή εἶναι ἐκείνη πού συμπαθῶ περισσότερο. Εἶναι πράγματι τό σύνολο, τό ὅλον! Σέ περιστάσεις ὅπως αὐτή, ὁ π. Σεραφείμ ἦταν σέ θέση νά μοῦ ὑπενθυμίσει ἐπανειλημμένα ὅτι ἡ Ὀρθοδοξία πρέπει νά βιωθεῖ, ὄχι μόνο νά διαβαστεῖ, νά μελετηθεῖ ἤ νά γραφτεῖ κάτι σχετικά...

Πατὴρ Σεραφεὶμ Ρόουζ, Ἡ ζωὴ καὶ τὰ ἔργα του