Τά ΄δατε τά μάθατε

Ἦταν μιά θεία θέληση

κι ἑνός ἁγίου τάμα

Ἐμεῖς οἱ δυό νά σμίξουμε

καί νά γενεῖ τό θάμα:

Οἱ βάρκες ν' ἀνεβαίνουνε

ὡς τά ψηλά μπαλκόνια

Κι οἱ ὀρτανσίες νά πετοῦν

καθώς τά χελιδόνια

Ν' ἀνάβουν οἱ ἅγιοι κερί

στή χάρη τῶν δυονῶ μας

Καί τά ψαράκια νά φιλοῦν

τήν ἄκρη τῶν ποδιῶν μας

Ὅλος ὁ κόσμος ν' ἀπορεῖ

μωρέ τί νά 'ν' καί τοῦτο

Μέ τό μπουζούκι νά λαλεῖ

καί τό μικρό λαγοῦτο:

-Τά 'δατε τά μάθατε

μία ἀγάπη πού ἐγεννήθη

Ἄνθρωπος δέν τήν κατελεῖ

κι ὁ Ἅδης ἐνικήθη.

Ὀδυσσέας Ἐλύτης

Τετράδιο 157 * 'Απρίλιος 2013