Λογισμοὶ περὶ τῆς δημιουργίας οἰκογένειας

Τὶ νά εἶναι αὐτὸ ποὺ ἐμποδίζει τοὺς νέους καὶ δὲν προχωροῦν στὸν γάμο καὶ τὴν οἰκογένεια; Πολλοὶ πιστεύουν πὼς ἡ ἀνεργία καὶ οἱ δύσκολες οἰκονομικὲς συνθῆκες εἶναι οὐσιαστικοί – λογικοὶ λόγοι γιὰ τὴν ἀποφυγὴ δημιουργίας οἰκογένειας. Κάποιοι ἄλλοι ἰσχυρίζονται πὼς σοβαρὴ αἰτία εἶναι ἡ μεγάλη διαφθορά, ἔλλειψη ἠθικῆς καὶ ἡ σκληρότητα τῆς σημερινῆς κοινωνίας. Μήπως τὰ πραγματικὰ αἴτια εἶναι ἄλλα; Μήπως εἶναι ὁ ἐγωισμός μας γιὰ τὴν ἀπόκτηση περισσοτέρων ἀγαθῶν μὲ σκοπό τὴν εὐδαιμονία ἤ τήν κοινωνική καταξίωση; Μήπως θέλουμε νὰ καλοπερνᾶμε μόνοι μας χωρὶς ὑποχρεώσεις καί οἰκογενειακές μέριμνες θεωρώντας πώς ἡ κατάλληλη ὥρα γιὰ ἐμᾶς δὲν ἦρθε ἀκόμα; Ὑπάρχουν καὶ ἄτομα ποὺ εἶναι συνειδητοποιημένα, ποὺ ἀναγνωρίζουν πὼς ἡ δημιουργία οἰκογένειας εἶναι ἕνα ὄμορφο δῶρο Θεοῦ, ὅμως δειλιάζουν νὰ κάνουν αὐτό τὸ βῆμα. Φοβοῦνται, προβληματίζονται γιὰ τὴν εὕρεση ἑνὸς καλοῦ συντρόφου. Μήπως δειλιάζουν νὰ πάρουν τὴν ἀπόφαση παραμένοντας σὲ μιὰ κατάσταση ἀνάπαυσης – ραθυμίας; Μήπως οἱ ἀπαιτήσεις κι αὐτῶν τῶν νέων εἶναι ὑπερβολικὲς καὶ προφασίζονται προφάσεις;

Ποία γενεὰ Ἑλλήνων Ὀρθοδόξων δὲν ἀντιμετώπισε προβλήματα καὶ μάλιστα πιὸ σοβαρά; Ἅς δοῦμε λίγο τὴν ἱστορία μας ἐπὶ Φραγκοκρατίας, ἐπὶ Τουρκοκρατίας, ἐπὶ Α΄ καὶ  Β΄ παγκοσμίου πολέμου τὶ ἔκαναν οἱ πρόγονοί μας, δὲν ἔκαναν οἰκογένεια μεταλαμπαδεύοντας τὴν πίστη καὶ τὶς ἀξίες τῆς παράδοσής μας ἀνόθευτα; Τίποτε δὲν τοὺς σταμάτησε ἀπὸ τὸ νὰ κάνουν οἰκογένεια· πάλευαν μὲ πίστη καὶ ἐλπίδα στὸν Θεὸ καὶ τὰ κατάφερναν! Ἄν τότε ἐκεῖνες οἱ γενεές δὲν δημιουργοῦσαν χριστιανικὲς οἰκογένειες, θὰ ὑπήρχαμε σήμερα; Τότε τὰ πράγματα ἦταν ἀντικειμενικά πολὺ πιὸ δύσκολα ἀπ’ ὅτι σήμερα: πείνα, ἐμπόλεμη κατάσταση, ἐκμετάλλευση ἀπὸ τὸν ἑκάστοτε κατακτητή, δύσκολες συνθῆκες ἐπιβίωσης, ὑψηλὸς δείκτης θνησιμότητας ἦταν τὰ χαρακτηριστικὰ τῆς ἐποχῆς ἐκείνης.

Τίποτε δὲν ἐμπόδισε αὐτὸ τὸ ἔθνος νὰ προχωρήσει, γιατὶ εἶχε πίστη στὸν Θεὸ. Ἀντίθετα, ὃταν αὐτές οἱ καλές προϋποθέσεις ὑπῆρχαν, ἄραγε ἄνθισε ὁ θεσμός τῆς οἰκογένειας; Δημιουργήθηκαν πολλὲς ἤ πολύτεκνες οἰκογένειες; Δυστυχῶς, γνωρίζουμε πολὺ καλὰ πὼς ἡ ἐποχή τῆς ὑλιστικῆς εὐδαιμονίας διέλυσε πολλὲς οἰκογένειες στὸ ὄνομα τῆς προόδου αὐξάνοντας τὰ διαζύγια, ἐνῷ οἱ ἐκτρώσεις ξεπερνοῦν ἀκόμα καὶ σήμερα τὶς 400.000 ἐτησίως στὴ χώρα μας. Τὸ παράδειγμα τῶν προγόνων μας εἶναι ἡ μόνη ἀσφαλής καὶ δοκιμασμένη ὁδός. Μὲ ἁπλότητα, πίστη στὸν Θεό καὶ συμμετοχή στὰ μυστήρια τῆς ἐκκλησίας μας μποροῦμε νὰ προχωροῦμε μπροστὰ χωρὶς φόβο ἀλλὰ μὲ ἐλπίδα.

Ρωμνιὸς Φιλόλογος