Ἡ ὁδὸς τῆς ζωῆς

Ἡ παροῦσα ζωὴ μᾶς δόθηκε μόνο καὶ μόνο γιὰ νὰ δοξάζουμε τὸ Θεό, νὰ εὐεργετοῦμε τὸν πλησίον καὶ νὰ ἀγωνιζόμαστε γιὰ τὴν ἀπόκτηση τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν, βαδίζοντας τὴ «στενὴ» καὶ «τεθλιμμένη» ὁδὸ ποὺ μᾶς ὑποδεικνύει τὸ Εὐαγγέλιο.

Ἡ εὐγενικὴ συμπεριφορὰ στὸν πλησίον, ὁ παρήγορος λόγος μας στὸν θλιμμένο, ἡ ὑπεράσπιση τοῦ ἀδικουμένου, ἡ ἀντίδρασή μας στοὺς κακοὺς λογισμούς, ὁ ἀγώνας μας στὴν προσευχή, ἡ ὑπομονή, ἡ εὐσπλαγχνία, ἡ δικαιοσύνη καὶ κάθε ἄλλη ἀρετή. Αὐτὰ εἶναι ποὺ ἀναπαύουν τὸν Θεό καὶ προσελκύουν στὴν ψυχή μας τὴν δική Του χάρη, ἡ ὁποία μᾶς κάνει ἱκανοὺς νὰ ξεπερνᾶμε καὶ τὶς πλέον ἀνυπέρβλητες δυσκολίες τῆς ζωῆς.

Ἄν ζεῖτε μὲ ἄλλους, διακονεῖστε τους πρόθυμα σὰν νὰ ὑπηρετεῖτε τὸν ἴδιο τὸν Θεό. Καὶ μὴν ἀπαιτεῖτε ἀγάπη γιὰ τὴν ἀγάπη σας, μήτε τὴν εὐγνωμοσύνη γιὰ τὶς θυσίες ποὺ κάνετε, μήτε τὸν ἔπαινο γιὰ τὴν ταπείνωσή σας.

Γεροντικὸ Πατέρων τῆς Ὄπτινα