Μικρή πράσινη θάλασσα

Μικρή πράσινη θάλασσα δεκατριῶ χρονῶ

Πού θά 'θελα νά σέ υἱοθετήσω

Νά σέ στείλω σχολεῖο στήν Ἰωνία

Νά µάθεις µανταρίνι καί ἄψινθο

Μικρή πράσινη θάλασσα δεκατριῶ χρονῶ

Στό πυργάκι τοῦ φάρου τό καταµεσήµερο

Νά γυρίσεις τόν ἥλιο καί ν' ἀκούσεις

Πῶς ἡ µοίρα ξεγίνεται καί πῶς

Ἀπό λόφο σέ λόφο συνεννοοῦνται

Ἀκόµα οἱ µακρινοί µας συγγενεῖς

Πού κρατοῦν τόν ἀέρα σάν ἀγάλµατα

Μικρή πράσινη θάλασσα δεκατριῶ χρονῶ

Μέ τόν ἄσπρο γιακά καί τήν κορδέλα

Νά µπεῖς ἀπ' τό παράθυρο στή Σµύρνη

Νά µοῦ ἀντιγράψεις τίς ἀντιφεγγιές στήν ὀροφή

Ἀπό τά Κυριελέησον καί τά ∆όξα Σοι

Καί µέ λίγο Βοριά λίγο Λεβάντε

Κύµα τό κύµα νά γυρίσεις πίσω

Μικρή πράσινη θάλασσα δεκατριῶ χρονῶ

Γιά νά σέ κοιµηθῶ παράνοµα

Καί νά βρίσκω βαθιά στήν ἀγκαλιά σου

Κοµµάτια πέτρες τά λόγια τῶν Θεῶν

Κοµµάτια πέτρες τ' ἀποσπάσµατα τοῦ Ἡράκλειτου.

Ὀδυσσέας Ἐλύτης