Οἱ φόροι 

Βάλετε φόρους, βάλετε εἰς τὴν πτωχήν μας ράχη,

ποτίστε μὲ τὸ αἷμα μας τὴν ἄρρωστη πατρίδα

σεῖς τὸ κρασὶ καὶ τὸν καπνὸ ποὺ πίνετε μονάχοι

κι ἐμεῖς νὰ σᾶς κοιτάζομε μὲ μάτι σὰν γαρίδα

Βαριὰ φορολογήσετε καὶ τὸ νερὸ ποὺ τρέχει

βάλετε φόρους, βάλετε, ἡ πλάτη μας ἀντέχει.

Ὅ,τι καλὸ κι ἂν ἔχουμε ἐπάνω σας ἂς μείνει

στὰ πρόσωπά μας ἂς χυθεῖ τοῦ μαρασμοῦ τὸ χρῶμα

μ’ ἐμᾶς τὸ ἰσοζύγιο τοῦ ἔθνους μας ἂς γίνει

φορολογῆστε καὶ αὐτὴ τὴ σάρκα μας ἀκόμα

τοῦ σώματός μας κόβετε καμιὰ παχιὰ λωρίδα

καὶ τρώγετέ την λαίμαργα μαζὶ μὲ τὴν πατρίδα.

Ὅ,τι κι ἂν τρώγουν οἱ πτωχοὶ τὸ ἔθνος ἂς τὰ τρώγει

ὅ,τι κι ἂν πίνουν οἱ πτωχοὶ τὸ ἔθνος ἂς τὰ πίνει

χορταίνετε σὰν Λούκουλοι μ’ ἐμᾶς τὸ σκυλολόγι

κι ἐμεῖς θὰ σᾶς γνωρίζουμε γι’ αὐτὸ εὐγνωμοσύνη.

Τέτοιοι χωριάτες ποὺ ‘μαστε ἀντέχουμε εἰς ὅλα

καὶ οὔτε τόσον εὔκολα τινάζουμε τὰ κῶλα.

Πρέπει νὰ εἶναι οἱ πολλοὶ πτωχοὶ καὶ πεινασμένοι

καὶ οἱ ὀλίγοι πάντοτε νὰ βρίσκονται χορτάτοι

Πρέπει νὰ στέκουν οἱ πολλοὶ στὰ σπίτια των κλεισμένοι

καὶ οἱ ὀλίγοι νὰ πηδοῦν ἐπάνω στὸ παλάτι

Πρέπει ὁ κόσμος ὁ πολὺς νὰ δέχεται τὰ βάρη

κι ὁ λιγοστὸς ἐπάνω του κανένα νὰ μὴν πάρει.

Μ’ αὐτὸν τὸν νόμον ἔζησε ὁ κόσμος καὶ θὰ ζήσει

τὴ δύναμή του προσκυνᾶ ἡ κάθε κοινωνία

Δὲν ἠμπορεῖ καθένας μας βεβαίως νὰ πλουτίσει

γιατί τοῦ κόσμου ἔπειτα χαλᾶ ἡ ἁρμονία

Φτώχεια καὶ πλοῦτος – ζήτημα τοῦ καθενὸς αἰῶνος:

Ἰδοὺ τὸ τέλος κι ἡ ἀρχὴ τοῦ φοβεροῦ ἀγῶνος

Λοιπὸν κανένας πρόστυχος κεφάλι μὴ σηκώσει

γιὰ τόσα νομοσχέδια μὴ βγάλει τσιμουδιὰ

Εἰς τῆς πατρίδας τὸν βωμὸν τὸ αἷμα του ἂς δώσει

χωρὶς ν’ ἀφήσει στεναγμὸν ἡ μαύρη του καρδιὰ

Κι ἂν τώρα πάλι ἔπεσεν ἐπάνω του ὁ κλῆρος

Πρέπει καὶ πάλι νὰ φανεῖ γενναῖος – μάρτυς – ἥρως.

Γεώργιος Σουρῆς