Θὰ
προσπαθήσω νὰ εἶμαι ἕνας ἔντιμος Χριστιανός
Εἶναι
μία καυτὴ μέρα - γιὰ τὸ
Σὰν Φρανσίσκο μοιάζει πολὺ
μὲ καλοκαίρι. Κατάφερα νὰ
τελειώσω τὴ μεταπτυχιακὴ ἐργασία
μου καὶ τὴν παρέδωσα
τελικὰ τὴν προηγούμενη
Παρασκευή, ἀλλὰ συνήθως, γιὰ
κάποιο λόγο, δὲν στέλνουν τοὺς βαθμοὺς
πρὶν ἀπὸ
τὸν Σεπτέμβριο. Ἀσχολοῦμαι
ἀκόμα μὲ τὰ
κινέζικα, βοηθάω τὸν Κινέζο πρώην καθηγητή μου Τζὶ-Μὶνγκ
Σιὲν νὰ μεταφράσει ἕνα
ἄρθρο (ἀπὸ
τὰ κινέζικα) μὲ θέμα τὴν
κινέζικη φιλοσοφία, γιὰ ἕνα περιοδικὸ
φιλοσοφίας.
Ἢ ὑποκρισία τοῦ ἀκαδημαϊκοῦ κόσμου δὲν ὑπῆρξε ποτὲ τόσο ἀπροκάλυπτη ὅσο στὴν περίπτωσή του. Ὁ καθηγητής μου γνωρίζει περισσότερα γιὰ τὴν κινέζικη φιλοσοφία, ἀπὸ ὁποιονδήποτε ἄλλον στὴ χώρα καὶ ἔχει σπουδάσει δίπλα σὲ ἀληθινοὺς φιλοσόφους καὶ σοφοὺς στὴν Κίνα. Ὅμως δὲν μπορεῖ νὰ βρεῖ δουλειὰ σὲ κανένα ἀμερικανικὸ πανεπιστήμιο, ἐπειδὴ δὲν εἶναι πτυχιοῦχος ἀμερικανικοῦ πανεπιστημίου καὶ ἐπειδὴ δὲν ἀναλώνεται σὲ δημόσιες σχέσεις - μὲ δύο λόγια, ἐπειδὴ παραεῖναι τίμιος ἄνθρωπος!
Εἶναι
ἀλήθεια ὅτι στὴν
ἀρχὴ ἐπέλεξα
τὴν ἀκαδημαϊκὴ
ζωή, διότι ὁ Θεός μοῦ ἔδωσε
ἕνα μυαλὸ γιὰ
νὰ Τὸν ὑπηρετῶ
καὶ ὁ ἀκαδημαϊκὸς
κόσμος εἶναι ὁ κατεξοχὴν
χῶρος στὸν ὁποῖον
ὑποτίθεται ὅτι χρησιμοποιεῖται
τὸ ἀνθρώπινο
μυαλό. Ὅμως πλέον, μετὰ ἀπὸ
ὀκτὼ ἢ
ἐννέα χρόνια στὰ πανεπιστήμια,
ξέρω καλὰ τί γίνεται ἐκεῖ.
Λίγοι ἐκτιμοῦν
καὶ σέβονται τὸ μυαλὸ
καὶ αὐτοὶ
εἶναι καθηγητὲς τῆς
«παλιᾶς σχολῆς», οἱ
ὁποῖοι σύντομα θὰ
ἐκλείψουν. Γιὰ τοὺς
ὑπόλοιπους εἶναι ζήτημα ἐξασφάλισης
χρημάτων καὶ μιᾶς σταθερῆς
θέσης στὴν ζωὴ - χρησιμοποιοῦν
τὸ μυαλὸ σὰν
ἕνα εἶδος παιχνιδιοῦ,
κάνουν ἔξυπνα τρὶκ μὲ
τὸ μυαλὸ καὶ
πληρώνονται γι̉ αὐτὸ, ὅπως
οἱ κλόουν στὸ τσίρκο.
Στὶς
μέρες μας ἔχει ἐκλείψει ἀπὸ
τοὺς ἀνθρώπους ἡ
ἀγάπη γιὰ τὴν
ἀλήθεια καὶ αὐτοὶ
ποὺ διαθέτουν μυαλό, πρέπει νὰ
ἐκπορνεύουν αὐτὸ
τὸ τάλαντό τους γιὰ νὰ
τὰ βγάζουν πέρα.
Ἐγὼ
δὲν μπορῶ νὰ
κάνω κάτι τέτοιο, διότι ἡ ἀγάπη μου γιὰ
τὴν ἀλήθεια εἶναι
πολὺ μεγάλη. Γιὰ μένα ἡ
ἀκαδημαϊκὴ σταδιοδρομία
εἶναι ἁπλῶς
μία δουλειὰ, δὲν πρόκειται νὰ
γίνω δοῦλος σ̉ αὐτήν. Δὲν
ὑπηρετῶ τὸν
Θεὸ στὸν ἀκαδημαϊκὸ
κόσμο, ἁπλῶς κερδίζω τὸν
ἐπιούσιο. Ἂν πρόκειται νὰ
ὑπηρετήσω τὸν Θεὸ
σ' αὐτὸν τὸν
κόσμο καὶ ν̉ ἀποφύγω ἔτσι
νὰ κάνω τὴ ζωή μου μία
πλήρη ἀποτυχία, θὰ πρέπει νὰ
τὸ κάνω ἐκτὸς
τῶν ἀκαδημαϊκῶν
κύκλων.
Ἔχω ἀποταμιεύσει
ἕνα μικρὸ ποσὸν
καὶ ἐλπίζω νὰ
κερδίσω λίγα χρήματα ἀκόμα μὲ καμιὰ
δουλίτσα. Πιστεύω ὅτι θὰ τὰ
βγάλω πέρα οἰκονομικὰ γιὰ
ἕναν χρόνο, κάνοντας αὐτὸ
ποὺ ὑπαγορεύει ἡ
συνείδησή μου: νὰ γράψω ἕνα βιβλίο γιὰ
τὴν πνευματικὴ κατάσταση τοῦ
ἀνθρώπου σήμερα - θέμα γιὰ
τὸ ὁποῖο,
μὲ τὴ χάρη τοῦ
Θεοῦ, γνωρίζω ὁρισμένα
πράγματα.
Τὸ
βιβλίο μᾶλλον δὲν θὰ
πουλήσει, καθότι οἱ ἄνθρωποι δὲν
θέλουν νὰ θυμοῦνται τὰ
πράγματα ποὺ ἔχω νὰ
τοὺς πῶ· προτιμοῦν
νὰ βγάζουν χρήματα, παρὰ
νὰ λατρεύουν τὸν Θεό.
Εἶναι ἀλήθεια
ὅτι αὐτὴ
ἡ γενιὰ εἶναι
μπερδεμένη. Τὸ μόνο πρόβλημα μὲ μένα εἶναι
ὅτι δὲν εἶμαι
μπερδεμένος καὶ γνωρίζω πολὺ καλὰ
ποιὸ εἶναι τὸ
καθῆκον τοῦ ἀνθρώπου:
νὰ λατρεύει τὸν Θεὸ
καὶ τὸν Υἱό
Του καὶ νὰ
προετοιμάζεται γιὰ τὴ ζωὴ
στὸν ἐπερχόμενο
κόσμο, ὄχι νὰ ζεῖ
ἄνετα κι εὐτυχισμένα σ̉ αὐτὸν
τὸν κόσμο ἐκμεταλλευόμενος
τὸν συνάνθρωπό του καὶ ξεχνώντας τὸν
Θεὸ καὶ τὴ
Βασιλεία Του.
Ἂν
ὁ Χριστὸς ἐρχόταν
σήμερα σ̉ αὐτὸν τὸν
κόσμο, ξέρετε τί θὰ Τοῦ συνέβαινε; Θὰ
Τὸν ἔκλειναν σὲ
ψυχιατρεῖο καὶ θὰ
Τὸν ὑπέβαλαν σὲ
ψυχοθεραπεία καὶ τὸ ἴδιο
θὰ ἔκαναν στοὺς
ἁγίους Του.
Ὁ
κόσμος θὰ Τὸν σταύρωνε
σήμερα ἀκριβῶς ὅπως
τὸ ἔπραξε πρὶν
ἀπὸ δύο χιλιάδες
χρόνια, διότι ὁ κόσμος δὲν ἔχει
μάθει τίποτα, πέραν ἀπὸ τὸ
νὰ κατεργάζεται ἀκόμη
δολιότερες μορφὲς ὑποκρισίας.
Καὶ
τί θὰ συνέβαινε ἂν σὲ
κάποια ἀπὸ τὶς
τάξεις μου στὸ πανεπιστήμιο, ἔλεγα στοὺς
φοιτητές μου ὅτι ὅλη ἡ
μόρφωση τοῦ κόσμου εἶναι ἀσήμαντη,
συγκρινόμενη μὲ τὸ καθῆκον
μας νὰ λατρεύσουμε τὸν Θεό, ν̉ ἀποδεχτοῦμε
τὸν Θεάνθρωπο ὁ Ὁποῖος
πέθανε γιὰ τὶς δικές μας ἁμαρτίες,
καὶ νὰ προετοιμαστοῦμε
γιὰ τὴ ζωὴ
στὸν ἐπερχόμενο
κόσμο;
Τὸ
πιθανότερο εἶναι ὅτι θὰ
γελοῦσαν σὲ βάρος μου καὶ
φυσικὰ οἱ ὑπεύθυνοι
τοῦ πανεπιστημίου, ἂν τὸ
μάθαιναν, θὰ μὲ ἀπέλυαν
- διότι εἶναι ἀντίθετο μὲ
τὸν νόμο τὸ νὰ
κηρύσσει κάποιος τὴν Ἀλήθεια στὰ
πανεπιστήμιά μας.
Λέμε ὅτι
ζοῦμε σὲ χριστιανικὴ
κοινωνία, ἀλλὰ αὐτὸ
δὲν ἰσχύει. Ζοῦμε
σὲ μία κοινωνία πιὸ εἰδωλολατρικὴ
καὶ πιὸ ἐχθρικὴ
πρὸς τὸν Χριστό, ἀπὸ
ἐκείνη στὴν ὁποία
ὁ Ἲδιος
γεννήθηκε.
Πρόσφατα ἕνας
καθολικὸς Ἱερέας, στὸ
Πανεπιστήμιο τῆς Καλιφόρνια, στὸ Λὸς
Ἄντζελες, τόλμησε νὰ πεῖ
ὅτι τὸ πανεπιστήμιο
εἶχε παγανιστικὴ ἀτμόσφαιρα
καὶ οἱ ἰθύνοντες
τοῦ πανεπιστημίου τὸν χαρακτήρισαν
«φανατικὸ» καὶ «παράφρονα».
Ἔλεγε
τὴν ἀλήθεια, ἀλλὰ
οἱ ἄνθρωποι μισοῦν
τὴν ἀλήθεια καὶ
γι̉ αὐτὸ εὐχαρίστως
θὰ ξανασταύρωναν τὸν Χριστὸ
ἄν ἐρχόταν ἀνάμεσά
τους.
Εἶμαι
Χριστιανὸς καὶ θὰ
προσπαθήσω νὰ εἶμαι ἕνας
ἔντιμος Χριστιανός. Ὁ Χριστὸς
εἶπε νὰ χαρίσουμε ὅλα
μας τὰ χρήματα καὶ νὰ
Τὸν ἀκολουθήσουμε. Ἐγὼ
ἀπέχω πολὺ ἀπ̉
αὐτό. Ὅμως θὰ
προσπαθήσω νὰ μὴ βγάζω
παραπάνω χρήματα ἀπ̉ ὅσα χρειάζομαι
γιὰ νὰ ζήσω. Ἂν
τὸ καταφέρω, ἐργαζόμενος ἕνα
ἢ δύο χρόνια κάθε φορὰ σὲ
κάποιο πανεπιστήμιο, τότε ἐντάξει.
Τὸν
ὑπόλοιπο καιρὸ ὅμως
σκοπεύω νὰ ὑπηρετήσω τὸν
Θεὸ μὲ τὰ
τάλαντα ποὺ Ἐκεῖνος
μοῦ ἔδωσε. Φέτος ἔχω
τὴν εὐκαιρία νὰ
τὸ κάνω καὶ θὰ
τὸ κάνω. Ὁ καθηγητής
μου, ὁ Μποῦντμπεργκ, πού
εἶναι Ρῶσος, (ἡ ἀγάπη
γιὰ τὸν Θεὸ μοιάζει νὰ εἶναι πιὸ βαθιὰ ριζωμένη στοὺς Ρώσους παρὰ σὲ ἄλλους
λαούς), δὲν προσπάθησε νὰ μὲ ἐμποδίσει
νὰ ἐγκαταλείψω γιὰ
ἕναν χρόνο τὸν ἀκαδημαϊκὸ
κόσμο- γνωρίζει πολὺ καλὰ ὅτι
ἡ ἀγάπη γιὰ
τὴν ἀλήθεια καὶ
γιὰ τὸν Θεὸ
εἶναι ἀπείρως πιὸ
σημαντικὴ ἀπ̉ τὴν
ἀγάπη γιὰ τὴν
ἀσφάλεια, τὰ χρήματα, τὴ
φήμη.
Μπορῶ
μόνο νὰ ἀκολουθήσω τὴ
συνείδησή μου. Δὲν μπορῶ νὰ
κοροϊδέψω τὸν ἑαυτό μου.
Ξέρω ὅτι
κάνω τὸ σωστό. Ἂν αὐτὸ
ποὺ κάνω μοιάζει ἀνόητο στὰ
μάτια τοῦ κόσμου, μπορῶ μόνο νὰ
ἀπαντήσω μὲ τὰ
λόγια τοῦ ἀποστόλου
Παύλου: ὅλη ἡ σοφία αὐτοῦ
τοῦ κόσμου, δὲν εἶναι
παρὰ μωρία στὰ μάτια τοῦ
Θεοῦ. Αὐτὸ
εἶναι κάτι ποὺ ξεχνᾶμε
πολὺ εὔκολα.
Πρέπει ὅμως
νὰ ἐπιστρέψω στὸ
κινέζικο κείμενο ποὺ μεταφράζω.
Τοὺς
χαιρετισμούς μου στὴν Ἀϊλήν.
Μὲ ἀγάπη,
Εὐγένιος
Στὶς 14 Ἰουνίου τοῦ 1964, μία ἑβδομάδα ἀφότου κατέθεσε τὴ διπλωματική του ἐργασία, ὁ π. Σεραφείμ
Ρόουζ ἔγραψε στοὺς γονεῖς του αὐτὸ τὸ γράμμα μὲ σκοπὸ νὰ τοὺς ἐξηγήσει τοὺς λόγους γιὰ τὸ σχέδιό του.
Τετράδιο 151 * Ὀκτώβριος 2012
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου